Uzun zaman sonra ilk kez kitap okudum, hem de düzenli bir şekilde. Ve bu tabiki ancak Harry Potter ile mümkün olabilirdi!
Bu kitap, öncekilere nazaran düğümün yavaşça çözüldüğünü ve sona yaklaşıldığını hissettiriyor (bu çok doğal ve olması gereken aslında, çünkü 7 kitap içinden beşincisi). Lise yıllarımdaki hummalı araştırmalarım sayesinde
İlk kez bir yılda bu kadar erken ağladım, ikinci dakikada. Canım dedem seni çok özledim 🤍 Yıllar geçtikçe sen'li anlar geride kalıyor iyice ve çok üzülüyorum. Huzur içinde uyu hayatımın en kıymetli iyi ki'lerinden biri olan adam🫶 Umarım biz de dünya hayatına çok daha güzel devam edebiliriz 2023'te. Mutlu seneler.
Tam bir hafta önce, çarşambayı perşembeye bağlayan gece, öyle çok dolmuştum ki sosyal medyada karşıma çıkan bir sözü defterime not alayım derken alıp başımı gittim ve kalemimi durduramadığım bir yazma anı yaşadım. Derinlerde saklı olan tüm düşüncelerim sanki o anı bekliyormuş gibi dökülüverdiler kağıda. Ve ben bile çok şaşkınlıkla izledim bunu. O kadar hızlı yazıyordu ki ellerim, hangi konuya geçeceğimi veya hangi kelimeleri kullanacağımı bir saniye bile düşünmeden iki sayfa yazmış bulundum. Bu olaydan birkaç gün sonra yazıyı tekrar okuduğumda bazı satırlarla ilk kez karşılaştım ve içinde bulunduğumu fark etmediğim ruh halimle yüzleştim. O yazıda şundan bahsetmiştim: " Kimse bana, benim onlara merhem olabildiğim gibi merhem olamıyor. İşin kötüsü, ben de kendimi başkalarını iyileştirdiğim gibi iyileştiremiyorum. Herkese yetiyorum da kendime gelince eksik kalıyorum gibi."
Ve bugün annem bana bir kargo gönderdiğini söyledi. Telefonla konuşurken de şöyle cümleler kurdu: "Sen çok güzel bir ruhsun, o yüzden seni mutlu etmek istedim."
Çok duygulandım ve ağlamaya başladım.
Ne büyük bir şükür sebebi🥹
Sanki bir melek gelip dokundu omzuma ve hayatımdaki güzellikleri hatırlattı. Binlerce kez teşekkür ederim Allah'ım.🥹🤍