Kitap Almama Challenge
Merhaba sevgili okurlar!
Okunmamış biriken kitaplar hepimizin baş belası. Bir kenarda duruyorlar, sinirimizi bozuyorlar, baktıkça okuyasımız gidiyor ya da onları neden aldığımızı sorguluyoruz ve bu böyle gidiyor. Tabii ki bu problemin tek sorumlusu biziz. Çok fazla kitap alıyoruz, severek alıyoruz, ama daha elimizdeki kitapları bitirmeden bu kitapları bir kenara atıyoruz, sonra bu döngü devam ediyor ve okumadığımız kitaplar biriktikçe birikiyor. Artan kitap fiyatlarından ötürü bu durum bizi de zedeliyor aslında. Bende hem bütçemi daha fazla zorlamamak, hem de 2024’e daha temiz bir sayfayla giriş yapmak için bu ay ve ocak ayında kitap almayacağım. Bunu da bir çeşit challenge’a çevirdim, kurallar şöyle:
1)Herhangi bir kitap satın alınmayacak.
2)Kitap takası yapabilirsin.
3)Kütüphaneden tabii ki kitap alabilirsin!
4)Elindeki kitapları bitirene kadar durmak yok.
Challenge’ın ilk haftasında neler okuduğumu YouTube kanalında sizlerle paylaştım. İzlemek isterseniz:
youtu.be/xXwnjc_PXuE?si=...
Challenge’a katılmak isterseniz #kitapalmamachallenge ile katılabilir, neler okuduğunuzu paylaşabilirsiniz!
Hepimiz earthling’iz.
Etkinlik kapsamında #116947803 hayvan hakları ile ilgili olarak hem kendi adıma daha bilinçlenme hem de toplumumuzda sürekli gördüğümüz üzücü hadiselere karşı bir nebze farkındalık oluşturabilmek maksadıyla izlemiş bulunduğum yıkıcı “earthling” belgeselinden koparmış olduğum bazı not ve metinleri, faydalanmak
Herkes kendi sonunu kendi emeğiyle getiriyor. Herkes katilini çocukluktan beri yavaş yavaş yetiştiriyor. Toplumda görmezden gelip, umursamayıp geçtiğimiz olaylar bu insanlar için bir zemin oluşturuyor.
Bir şey için uğraşmamak sorumsuzluk ise de görmezden gelmek katili yetiştirmede atılan en büyük adımdır. Toplumda bir katil varsa sorumlusu sensin, benim, biziz.
Belki de şikayet ettiğimiz şeylerin tek sorumlusu biziz..
Güzel gülün, güzel yiyin-İçin, güzel sevin, güzel yürüyün, güzel bakın.. güzelliklerinizi çoğaltın.
Sevgiler...
Başımız belada, çünkü %3 ten daha azımız kitap okuyor %15 ten daha azımız gazete okuyor çünkü tek gerçeğiniz bu ekranda gördüklerimiz.Şu anda dışarıda bu gördükleri haricinde hiçbir şey bilmeyen koskoca bir nesil yaşıyor, bu ekran ilahi bir vahiy gibi, bu ekran başkanlar papalar başbakanlar yaratıyor yada yok ediyor. Bu ekran bu inançsız dünyadaki lanet olası muhteşem bir güç ve eğer yanlış ellere geçersede olacakların tek sorumlusu biziz ve bu inançsız dünyadaki en büyük şirket en muhteşem lanet olası propoganda gücünü kontrol ettiğinde bu ekranda gerçek diye ne bok sunulacağını kim bilebilir?! şimdi beni dinleyin, televizyon gerçek değildir televizyon lanet olası bir lunaparktır televizyon bir sirktir bir karnavaldır gezici akrobatlar takımıdır masalcılardır dansçılardır hokkabazlardır aslan terbiyecileri ve futbolculardır. Biz eğlence dünyasındayız ama sizler sabahtan akşama kadar her yaştan her dinden her renkten insan televizyon başına oturuyorsunuz ve bildiğiniz tek şey biziz burda döndürdüğümüz ilizyonlara inanmaya başladınız ve televizyondakilerin gerçek kendi hayatlarınızın ise hayali olduğunu düşünmeye başladınız televizyon ne derse onu yapıyorsunuz onun gösterdiği gibi giyiniyorsunuz onun gösterdiklerini yiyorsunuz çocuklarınızı onun dediği gibi yetiştiriyorsunuz hatta onu istediği gibi düşünüyorsunuz bu tamamen saçmalık sizi manyaklar tanrı aşkına sizler gerçeksiniz hayali olan biziz bu saçmalık! 
turqay bedelov
Jung of film (1957)
Son zamanlarda, en büyük tehlike alalede doğal afetler değil. Doğada hidrojen bombası diye bir şey yoktur. Tüm bunların sorumlusu insanoğludur. En büyük tehlike biziz. En büyük tehlike ruhtur.
Fırsatımız varken yaptığımız ya da yapmadığımız her şeyin sorumlusu biziz. Sorumluluğu almadıkça bahçemizi yeşertemeyiz. Dünya giderek yaşanması daha zor bir yer haline gelse de bahçemizi güzelleştirmek hâlâ bizim elimizde... Nefes aldığımız müddetçe bunu unutmayalım.
Emine Bedir
@EmineBedir_1
·19 Şubat 2023 23:49
Ölüme o kadar yaklaştığında aklında fırsatın varken yapmamayı seçtiğin şeyler oluyor.
Sayfa 49Kitabı okudu
Kendimizin en büyük düşmanı yine biziz, tabi en büyük dostu olmayı da başarabiliriz ama çoğunlukla kendimize düşman olmayı tercih ediyoruz nedenini anlamadığım bir şekilde. Bir başkasının yaptığı şey için bile kendimizi suçluyoruz. Yahu o şeyi sen yapmadın, sorumlusu sen değilsin, cezayı da kendine kesmeyi bırak, demeyi başaramıyoruz. Örnek vermek gerekirse, değer verdiği birinden mesaj alınca, gördüğü dakikada cevap veren insanlar vardır ve karşıdaki görse bile saatler sonra ya cevap verir ya da hiç vermez, durum böyle olunca kişi başlar kendini yermeye; ben aptalım, ben salağım gibi cümleleri sıralar birbirinin ardından. Allah aşkına kendine gel, bunu yapan bir başkası, sen değilsin, neden her şeyin faturasını kendine kesmeye meyillisin bu kadar. Sen, tek başına bir dünyasın ve bu dünyada kimsenin depremler yaratmasına, büyük yıkımlara yol açmasına izin verme. Her ne olursa olsun, kendine verdiğin değer başkalarına verdiğin değerin karşısında nefes nefese kalmasın...
Aslında kimse bizi hayal kırıklığına uğratmıyor, sorumlusu biziz. Biz o insanlara fazla değer veriyoruz, onlar da kendine yakışanı yapıyor.
Murat Tavlı