Susmak korkmak değil, kırmamaktır kimseyi...
Susmak da dilin içerisindedir.
Söylememek ya da söyleyememek dile dairdir.
Susmak en iyi anlatıcıdır bazen.
Milyonlarca kelimenin ve yüzlerce dilin anlatamayacağı çok şey vardır hayatta.
Hiçbir kelimenin ifade edemeyeceği, hiçbir ezginin derdine derman olamayacağı, ne söylenirse söylensin aklın
Belağat( söz) İlmi'nin bildik kaidesidir: "Kelam mukteza-yı(yazılı görüş açıklama) hale uygun olmalıdır!"
Kelâmın mukteza-yı hâle uygun olması, sözün söyleneceği kimsenin, yerin ve ortamın iyi seçilmesiyle alakalı olup "söylenmesi gereken"in gerekliliğiyle alakalı değildir! Yani söylenmesi gerekli olan, her halukarda söylenmeli ve fakat kime, nerede ve nasıl söyleneceği iyi hesap edilmelidir! İlki başka, ikincisi başka...
Velhasıl, işin içinde erik dalına çıkıp anda erik değil, üzüm yemek var!
Oysa Yunusumuz ne güzel söylemiş ve niçin açıkça söylemeyeyim aslında herşeyi ve apaçık bir surette, üstelik ne kadar mümkünse o kadar dolayımsız bir sûrette söylemiş! O sadece söylenmesi gerekeni söylemiş, gerekliliği faide'ye hasretmeyip ifade'yi yeterli görmüş... Hatta bu arada lutfedip Belağiyyûn'un bir ifadede aradıkları asgarî şartı, fâide-i tâmme'yi de yerine getirip vazifesini itmam eylemiş...
Sayfa 8Kitabı okudu
