Kimse bizim çektiğimiz acıları gerçekten bilmiyor. Kimbilir büyüdüğümüzde, şimdiki acılarımızı ve üzüntülerimizi saçma bir şeymiş diye hatırlayacağız belki. Ama yetişkin olana kadarki bu uzun ve can sıkıcı dönemi nasıl yaşamamız gerekiyor? Bunu kimse söylemiyor.
Ama biraz büyüyünce en çok kendimden rahatsız olmaya başladım ve ayrıcalıklarım ben farkına varmadan kaybolup gidince, öylece ortada kaldım. Çok kötü, berbat bir şey.
Amaçsızca çiçeklere bakarken insanların da gerçekten iyi tarafları olduğunu düşündüm. Çiçeklerin güzelliğini keşfeden de, çiçekleri seven de insanlardı sonuçta.