Beğensek de beğenmesek de içinde yaşadığımız dünya son yüzyılda büyük ölçüde değişmiştir. Bazı insanlar bu değişikliği durdurmak, daha saf ve daha basit bir çağ olarak gördükleri çağa geri gitmek isterler. Fakat tarihin gösterdiği gibi geçmiş o kadar güzel değildi. Modern tıp olmadan yaşamak zorunda olmaları ve kadınlar için doğum yapmanın son derece riskli olmasına karşın, ayrıcalıklı bir azınlık için yaşam yine de hoştu. Ama nüfusun büyük çoğunluğu için berbat, çirkin ve kısaydı.
Tuhaf ama harika bir evrende yaşıyoruz. Evrenin yaşını, büyüklüğünü,
gücünü ve güzelliğini kavramak olağanüstü bir hayal gücü gerektiriyor.
Görünen o ki bu uçsuz bucaksız kozmosta biz insanların kapladığı yer, epey önemsiz. Ve biz onu bütünüyle anlamaya, ona nasıl uyum sağladığımızı öğrenmeye çalışıyoruz.
Bir şeyi "sadece" gözlemleyemezsiniz. Gözlem yapabilmek için, gözlemlediğiniz nesneyle etkileşmek zorundasınız.
Hayatta vereceğiniz en büyük savaş kendiniz olarak kalbilmektir. Doğduğunuzdan beri bu savaş devam edecek.Galip gelenler mutlu yaşarken, sıradanlaşanlar galip gelenlere çamur atacaktır. Öyleyse kalkın ayağa.
Sessiz insanlar en gürültülü zihinlere sahiptir.
Önemli olan bedeninizdeki engeller değil, kafanızdaki tembelliklerdir.
Eğer uzaylılar bizi ziyaret ederse sonuç; Kolomb Ameriya'ya ilk ayak bastığında Yerli Amerikalıların durumu nasılsa, bizim de durumumuz öyle olur. Bu yüzden istenmeyen durumlarla karşılaşmamak için, kendimizi daima geliştirmeliyiz.
Ben 8 Ocak 1942’de, Galileo’nun ölümünden tam üç yüz yıl sonra doğdum. Tabii, benimle aynı gün iki yüz bin civarında başka bebek de doğdu. Onlardan herhangi biri sonradan astronomiyle ilgilendi mi, bilmiyorum.
Sayfa 13Kitabı yarım bıraktı
Ailem Londra'da oturuyordu, ancak ben Oxford'da doğdum. Çünkü İkinci Dünya Savaşı sırasında Almanya ve Britanya arasında yapılan anlaşmaya göre, Almanya'nın Oxford ve Cambridge'i bombalamaması karşılığında Britanya da Heidelberg ve Gottingen'i bombalamıyordu. Keşke böyle bir medeni anlaşma başka kentlere de uygulanabilseydi.
Sayfa 14Kitabı yarım bıraktı