Kitap Önerisi
Sevgili kitapseverler, şu sıralar birbirinden habersiz ama birbiriyle bağlantılı olduğunu düşündüğüm kitaplar okuyorum. Bir mıknatıs edasıyla birbirini çeken ve kafamda yeni zihin odaları inşa eden kitaplar... Hani bazı kitaplar vardır ayrı yazarlar tarafından, ayrı üsluplarla yazılır fakat ara vermeden okunduğunda kişide anlamlı ve derin bir bakış açısı oluşturur. Söz edeceğim bu kitaplar da bence birbirini tamamlıyor; Joseph Murphy Bilinçaltının Gücü, Sinan Ergin Canlı Yaşa ve Pierre Franckh Rezonans Kanunu. Birbirini destekleyen ve insana dair önemli farkındalıklar kazandıran bu üç kitap kendi adıma resme geniş perspektiften bakmamı sağladı. Naçizane ayrı ayrı incelemelerini de paylaşacağım. Sevgiyle...
Felsefi tartışma isteyenlere bu kitap önerilir
Şu sıralar yeni tanıştığım yazarlar arasına 
Anton Çehov'da eklendi. 
Altıncı Koğuş hayatında hiç dayak bile yemeyen, dertsiz ve tasasız Doktor Yefimıç ile üniversite okumuş, eğitimli bir hasta olan Dmitriç'in felsefi tartışmasını konu ediniyor.
Dmitriç, hayatın adaletsizliğine sessiz kalmamayı tercih eden ve düşüncelerini gözü kapalı dahi dile getiren bir karakter. Yefimıç ise bu adaletsizlikleri görmezden gelmeyi tercih ediyor. Dmitriç'in de dediği gibi: "... Eğer Diyojen Rusya'da yaşamak zorunda kalsaydı bırakın aralık ayını, mayısta bile bir oda isterdi kendine. Muhtemelen soğuktan iki büklüm kalırdı." (S. 37) Yefimıç hayatında hiç zorluk çekmemiş ki, sorunlar onun için değerli olsun. Hatta kendisi acının, insanı kusursuzluğa götürdüğüne ve felsefeye yakınlaştırdığına inanıyor. Bunun üzerine Dmitriç'in tekrar bir sözünü eklemek istiyorum: "Acıyı küçümsersiniz, ama parmağınızı kapıya sıkıştırdığınız vakit en yüksek perdeden inlersiniz!" (S.41) Nitekim de öyle olur.
Hayatı sorgulatan ve insanı düşünmeye teşvik eden kitapları okumayı, hatta okuyanlarla karşıt durumları tartışmayı sağlatan kitaplara bayılıyorum. Bu kitap tam da bunu yapmanızı sağlıyor. Bu yüzden okumanızı tavsiye ederim.
Bu insanlar kendisine, "Çanların Sesi"
Transcontinental'de, "Peri ile İnci" The Hornette yayımlanır yayımlanmaz nasıl hemen okuduklarını ve o anda Martinin
başarıya ulaşacağını hemen sezdiklerini anlatıyorlardı. Tanrım! O zamanlar aç biilaçtım, paçavralar içinde dolanıyordum diye düşündü Martin. Neden o zaman yemek vermediniz bana? Asıl o zaman vaktiydi. İş bitirilmişti. Şimdi beni tamamladığım işler için besliyorsanız neden ihtiyaç,
duyduğum zamanlarda beslemediniz? "Çanların Sesi" nin de
"Peri ile İnci"nin de tek kelimesi değişmedi. Hayır, siz beni bitirdiğim iş için beslemiyorsunuz! Siz, şimdi herkes beni
besliyor diye besliyorsunuz çünkü beni beslemek bir onur artık. Beni besliyorsunuz çünkü sürü halinde yasayan hayvanlarsınız, çünkü kalabalığın bir parçasısınız, çünkü şu sıralar o kalabalığın aklı fikri sadece beni beslemekte. Ya Martin Eden'la Martin Eden'ın bitirdiği iş nerede? diye sordu kendi kendine acıyla. Sonra onuruna zeki ve esprili sözlerle kaldırılan kadehlere, aynı şekilde yanıt
vermek üzere ayağa kalktı.
şu sıralar ihtiyacım olan şey
Bir deniz kıyısında sabaha kadar oturup,olanı biteni gözden geçirdikten sonra kafasında her şeyi aşmış bir insan olarak kalkıp gitmek.
Sait Faik Abasıyanık
Dualaşalım..
Şu sıralar kalbimde büyük bir boşluk var. Kendimi o kadar kötü hissediyorum ki... Artık mezun oldum diyorum lâkin bir yerlerde insanlar mezun bile olamıyor. Yarın Bayram diyorum lâkin bayramı yaşayamayan, güzel geçiremeyen insanları düşününce kalbim acıyor.. Kendi dertlerime üzülüyorum. Allah'ım artık dayanamıyorum dediğim ân aklıma zulüm altındaki kardeşlerim geliyor.
Allah'ım yarın Bayram ve bayramın yüzü suyu hürmetine zulüm altında olan kardeşlerimize sen yardım eyle. Bizlerin de bu imtihanlardan hayırlı bir şekilde senin rızan yolunda olacak şekilde geçebilmeyi bizlere nasip eyle.. istikrarlı, sabırlı, umutlu olabilmeyi her dêm bizlere nasip eyle..
Müslüman kardeşlerimin ne istekleri var ise hakkında hayırlı olacaksa onu anlara nasip eyle..
Amin,amin..🤲🏻