288 syf.
5/10 puan verdi
Vaziyet şu ki; kitap akmıyor. Ya aslında bilmeniz gereken en önemli mevzu bu. Yazarımız en başında durumu tarif ediyor, kahramanımızın şablonunu çiziyor, hikaye gelişim aşamasına geliyor ve orada asılı kalıyor.
Tabi bir Alman, bir de Hollandalı, düşünün ki dertleri ne olsun. Hegel onu dedi böyle düşündü şöyle yaptı. Acaba biz de öyle düşünüp şöyle yapıp bunu da şöyle mi söylesek. Vagner ne eserler üretmiş öyle. Kelimeler taşıdıkları anlamlari neden tam olarak yüklenemiyor. Gibi ve gibi ve gibi…
Enflasyonun %1 puan artmasının kriz yarattığı bir ortamda, dertler de buna benziyor. Bunu da görmüş olduk.
Tabi bu yavaşlık bir noktadan sonra beklentisizliğe neden oluyor. Sıfır katman, akmakta zorlanan bir hikaye, derin mi derin felsefe ile birleşince, üzerine ağır depresyonu da ekle; oldu mu sana kusursuz fırtına.
Bir yandan da eğer 
Sofi'nin Dünyası sevmişseniz sizi kendine çekecek bir hikaye. Fakat uyarıyorum öyle bir akış beklemeyin, hikaye bu tarza yakın ve onu çağrıştırıyor.
Hani hepsi sonunda, tavsiye edeni de mahcup bırakmayacak bir görüş olarak; “eğer şu sıralar değişik bir şey okumak istiyorsanız…” diye devam eden son derece yuvarlak tavsiyeler var ya, onlardan da veremeyeceğim.
Fakat ben okuyacağım diyorsanız; Ne haliniz varsa görün zaten aksi olmayacak. Bana müsaade.
kitaplara karşı bir heyecanım yokken 
Aşkın Formülü gibi yine uzun zamandır merak ettiğim ama ertelediğim bir kitabı daha okuyayım dedim. böyle olduğunda sevmeyeceğim bir kitabı bile seviyorum genelde ama maalesef ki bunu aşkın formülü kadar sevemedim. üst üste aynı türde okuduğum için mi bilmiyorum ama bu beni çok da kendine çekmedi. öncelikle girişi hiç beğenmedim daha farklı olmasını isterdim. sanırım beni kitaptan soğutan en büyük etken kadın karakter, zaman zaman ısındığım ve tabii ki onu anladığım yerler olsa bile bir uyuşamadık onunla. cringe olduğum çok yer oldu, sürekli tekrara düşmesi ve anlayamaması falan deli etti beni. iç düşüncelerini sık ve benzer cümlelerle okumak da bunaltıcıydı. beni kitaba bağlayan Aaron oldu daha çok onun için okudum diyebilirim. sevgili olunmadan önceki heyecanı, belirsizlikten nefret etsemde bundaki o tatlı belirsizliği seviyorum ve bundan kaynaklı mı bilmiyorum ama ikilinin arasındaki o aşkı pek hissedemedim bana geçmedi. daha çok Aaron değer veriyor gibiydi, onunla ilgili her şeyi bilen ve çabalayan taraf oydu. aşırı yavaş akan bir kitaptı bu da zorladı beni, bir düğün diye tutturduk düğüne kitabın sonunda gidecektik neredeyse. ve hâlâ bu tür kitapların daha kısa tutulması gerektiğini düşünüyorum gereksiz uzatılıyor. neyse, puan konusunda çok kararsız kalıyorum şu sıralar ama hem sıktı hem aktı, bunaldığım yerler de keyif aldığım yerler de oldu o yüzden ortalama bir kitaptı benim için. tavsiye etmem ama bir şans verebilirsiniz elbette belki benden daha çok seversiniz.
