İnsan bekliyor, bekliyor, bekliyordu; düşünüyor, düşünüyor, düşünüyordu ta ki şakakları zonklayana kadar hiçbir şey olmuyordu.
İnsan yalnız kalıyordu.
Yalnız...
"İçinin derinliklerinde ve benliğimin bilinçaltında hâlâ o eski çocukluk hayalim yaşamaktaydı,belki de beni, yalnızca bir saatliğine bile olsa yanına çağırabilirdin."