Aynı durum Washington için de söz konusu olmuştu. Başkan Nixon'ın danışmanlığını yapan ve en sorumlu bir organ olan Milli Güvenlik Konseyi'nin, Orta Doğu gelişmelerini takiple görevli özel istihbarat grubu, Mısır ve Suriye saldırıları başladıktan tam bir saat sonra Milli Güvenlik Konseyi'ne verdiği raporda, gerek kanal cephesinde, gerek Golan Tepeleri'nde ortak bir Mısır-Suriye saldırısına dair kuvvetli bir işaret bulunmadığını bildirmekteydi. Bu büyük yanılmanın birinci sebebi, Amerikan istihbaratının İsrail istihbaratına dayanması ve İsrail istihbaratının da atlamasıydı. İkinci sebebi ise, İsrail'in askeri gücü karşısında Arapların bir saldırıda bulunamayacağı hususundaki Amerika'nın kökleşmiş inancıydı. Üçüncüsü, bilhassa Mısır, niyetini çok iyi gizlemişti. Savaş başladığında, Mısır Dışişleri Bakanı'nın bile durumdan haberi yoktu. Dördüncüsü, 1972 ve 1973'teki Moskova ve San Clemente zirvelerinde Rusların, Orta Doğu'da bir gerginlik çıkması ihtimalinde, Başkan Nixon's haberdar edeceklerine dair taahhütte bulunmaları, buna karşılık Ruslardan hiçbir uyarı gelmemesiydi.