Boş boş televizyona baktım.
Hayatı uzun sürmüş bir sıkıntıdan ibaretti.
İpin üstünde yürümekten başka nedir bir hayat?
Sayfa 74Kitabı okuyor
Beraberlik canli ise ayrilmanin bir gerilimi, gerilimin de bir tarihi vardir. Ama beraberlik ölü ise, ayrilmak, çürüyen iki parcanin birbirinden zahmetsizce kopmasi demektir. Çürümek acı vermez, ölü olan çürür.
Sayfa 78Kitabı okuyor
Beni neyin beklediğini bilmiyorum. Ama benim güzel günlerin beklediğine inandığım günler çoktan bitti.
Sayfa 59Kitabı okuyor
Bu aralar hep uyukluyorum. Vücudumdan büyük parçalar kaybetmişim gibi hissediyorum kendimi. Gece olduğunda kayıp parçalarım karanlığa karışıyor.
Sayfa 14Kitabı okuyor
Kendime zamanın ipini koparma diyorum. Ama bu hiç kolay değil. İnsan uyuyakalıyor, uyanınca aradan aylar geçmiş gibi oluyor. Zamanı nerede bıraktığını hatırlamak çok güç.
Sayfa 14Kitabı okuyor
Günlüğüme, 'bugün hiçbir şey olmadı'dan fazla ne yazabilirim? Hayatımı, dünü. Herkesinki gibi, benim hayatım da roman. Hep, ne olduğunu bilmediğim büyük eksiğinin yakında tamamlanacağını umduğum bir roman.
Sayfa 13Kitabı okuyor
Hayatı uzun sürmüş bir sıkıntıdan ibaretti. Boş, içeriksiz bir sıkıntı. Neden hayatım bir sıkıntıdan ibaret diye soramayacak kadar tembel yaratılışlı olmalıydı ki, ölmek daha kolay geldi.
Sayfa 10Kitabı okuyor
Arzularım, ulaştığım anda anlamını kaybediyor.
Sayfa 56Kitabı okudu
Bu şehir beni dışladı, yok farzediyor, ne zaman dışarı çıksam bir safraymışım gibi beni sokaklarından evime atıyor.
Sayfa 36Kitabı okuyor
Aşkı aşkın çektiğini bilmiyordum. Hamurunda aşk yoksa bir insanın, nafile.
Sayfa 58Kitabı okuyor
Pazar günleri, hayatın intikam günleri.
Neşeli başlasın ve öyle geçsin diye gayret edildikçe insanı koyu bir yalnızlığa, anlaşılmaz bir kadere iten günler.
Sayfa 42Kitabı okuyor
Sevmediği erkeklerden bahsederken pezevenk, sevdiği erkeklerden bahsederken piçkurusu derdi...
Sayfa 39Kitabı okuyor
Aşk aramıyorum artık çok aradım vaktiyle...
Sayfa 36Kitabı okuyor