Ahmet Tamer Çevik
@tamercevik
Bilgisayar Mühendisi
Mersin Üniversitesi
İstanbul
3 okur puanı
Ağustos 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Sonra Bernis kızın terden yapış yapış olmuş saçlarını fark etti. Makyajında yarılmış bir çizgi. Tazeliğini yitirmiş bir ışıltı. Bir element gibi, danstan çekilip alınınca dağılmış, ustalığını yitirmişti.
Sayfa 99 - Alfa yayıneviKitabı okudu
Bir an durup tarttıktan sonra şöyle diyor: "J'aurais du etre plus gentile - daha yumuşak olmalıydım. İşte bu, yani
sevecenlik bir insanın asla pişman olmayacağı tek şey. Yaşlandığında kendine kesinlikle şöyle demezsin: Ah, keske şu şu kişiye iyi davranmasaydım. Bunu söylemek aklina bile gelmez."
Sayfa 387 - Everest yayıneviKitabı okudu
Titreyen dizlerinin üstüne çöktü, el fenerini tuttu onun yüzüne: Gözleri açıktı, canlıydı. Bakamadı, başını karanlığa çevirdi. Sonra baktı gene; onu, ölüm kalım meselelerinde yalnız bırakmayan gücünden yararlandı gene. Hiç bozulmamış; geç kalmasaydım böyle olmazdı belki. Üzüldü. Fakat hiç değişmemiş; son gördüğüm gibi, gözleri bile açık. Yalnız, gözlerin bu canlılığında bir başkalık var: Her şeyi bildiği halde duygulanamayan bir ifade. Görünüşüme bakma, içim öldü artık benim diye korkuturdu beni. İnanmazdım.
Sayfa 30Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Boğucu bir sıcak altında sokakta yürüyor ve haykıran çocuklar, yerlere yığılmış çürük şilteler görüyordum; yaşlılar ve hastalar bitkin, yataklarında yatıyor ya da iskemlelerinde iki büklüm oturuyorlardı. Dar geçitlerde genç kız topluluklarına bakıyordum, kıkırdıyorlardı. Boş arsalarda büyük bir gürültüyle top oynayan çocukları izliyordum. Kaldırımlara serili körler ya da geri zekalılar için canlı birer engel olan felçlileri ve esrarkeşleri görüyordum. Hiç boşaltılmayan çöp tenekelerine ellerindeki şişeleri vurarak kıran, kedileri ve köpekleri kovalayan ya da para edecek en ufak şeyi, kumaş ya da lastik kırıntıları inatçı küçük hırsızlar tarafından çalınmış sahipsiz arabaların çevresinde koşuşan pislik içindeki çocuklara bakıyordum.
Sayfa 166 - E yayınlarıKitabı okudu
Kendine hakim olamayan bilgelikten yoksundur, kendine hakim olamayan dikkatini toplayacak gücü bulamaz; insan dikkatini toplayamadıkça da huzura eremez. Huzura erememiş kişi mutluluğa nasıl varabilir.
BHAGAVADGITA
E yayınları
