Ozge demir
@tarcin66
3 okur puanı
Eylül 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Patırtımızdan bütün apartman kapılara dizilmiş. Bar bar bağırıyorum, "Ben bu adamı karakola şikayet edeceğim, yıllardır beni dövüyor, gelin şahitlik edin," diye ağlıyorum. Birisi dedi ki, "Kızım kocandır." Kapıyı kapattı. Öbürü dedi ki, "Çocuğunu düşün." Kapıyı kapattı. Beriki dedi ki, " Olur böyle şeyler karıkoca arasında." Kapıyı kapattı. Ben apartmandan çıktım. Kapıyı kapattım..
Sayfa 47 - Can yayınları
Olduğu gibi kabul etmek ancak bebeklerin işi. Ne varsa etrafında, eleştirmeden, kınamadan, küçümsemeden, en doğru hali oymuş gibi kabul etmek. Benimsemek. Annesi diye mesela başka bir kadın ilgilense, süt verse, altını temizlese onu da kabul eder miydi? Ederdi. Niye etmesin? Nereden bilecek onu ben doğurdum?
Sayfa 26 - sel yayıncılık
Biz ayrıldığımızda bir hayat olasılığından ayrıldık. Dünya fukarakaştı. Gittiğimiz yerler haritadan silindi. Kokular buharlaştı, renkler donuklaştı. Hava soğudu, hep ayaz oldu. Bedeli ödendi her paylaşılmış mutluluğun. Ayrıldığımızda bölüşülmüş iki yarım mutluluk değil, paylaşılamamış bir keder kaldı. Mutluluk pay edilemiyormuş ayrılanların arasında. Bu gece yılbaşı. Başlanacak ne kaldıysa...
Sayfa 77 - Can yayınları
Okur Takip Önerileri
Harp ne garip
Sen gördün bilirsin... Harp ne garip şey değil mi? Bir bir değil, ağa takılmış balıklar gibi toplu halde... Şairleri bile öldürüyorlar. Ve hatta çocukları bile. İncecik ayak bilekleriyle... Ve biz ölümlerden ölüm beğenir gibi saf tutabiliyoruz yine de.
Doğan kitap
