Ne yazık! Bu başyapıtı okumak, bu yazarı tanımak için çok geç kalmışım. Hem hikayesi, hem karakterleri, olay örgüsü, tarihe tanıklık ederken sunduğu manzara, kişiler arası diyaloglar, Kamil Bey’in iç dünyası, Nedime Hanım’ın milli mücadelesi, Nermin Hanım ve yaşadığı ortam üzerinden aslında kadınlarımızın nasıl yetiştirilmemesi gerektiği, Derviş beyin samimi dostluğu, Ramiz Bey ve karısının yiğit halleri, İstanbul Hükümetini destekleyen dalkavukları, Anadolu insanının nasıl özgürlük uğruna mücadele ettiği öyle güzel yazılmış ki...
Kamil Bey ile Derviş Bey arasında geçen sohbetlerle kız çocuklarının nasıl büyütülmesi gerektiğini, Mahkemede Kamil Bey’in bir gebe kadını mücadelesi için destekleme uğruna nasıl yalan söylediğini, Ahmet Bey’in perişanlığını ve kendini nasıl namussuz gördüğünü, Ramiz Bey’in karısı Fatma hanımın mahpustaki ziyareti esnasında İnönü’de kazanılan zaferi haber verişindeki doğallığı ama Kamil Beyle Ramiz Beyin sevincini içlerine ata ata yaşayışını okurken çoook etkilendim, sanki oradaydım.
Kemal Tahir doğal anlatımıyla, yazma biçimiyle kesinlikle çok başarılı bir yazar, bundan emin olmak için serinin diğer kitaplarını da okuyacağım:)
Not: Biz geçmişimizi öğrenirken, olaylardan, savaşlardan ders çıkarırken bilgileri, kişileri, tarihleri, antlaşma maddelerini öğrenmenin/ezberlemenin yanı sıra/ötesinde böyle kitapları çocuklarımıza/öğrencilerimize okutmalıyız ki milli bilinç, demokrasi, özgürlük gibi kavramlar daha iyi anlaşılsın, tarih tekerrür etmesin, bilinçli, duyarlı nesiller yetişsin!
