"Burası dünya,
Ne çok kıymetlendirdik.
Oysa bir tarla idi;
Ekip biçip gidecektik."
Cahit Zarifoğlu
Ağlamayı Öğrenin!
Gidin, akşamları, yamru yumru evlerin yılankavi sınırladığı kuytu mahallelerde dolaşın; oralarda sokak ortalarında ağlayan çocuklar göreceksiniz; onlardan ağlamayı öğrenin!..
Hastahane önlerinde, adliye koridorlarında, hapishane kapılarında, yazıhane eşiklerinde, maden kuyularında, tarla hendeklerinde...
Daha nerelerde, nerelerde?.. Kansızlıktan kurumuş bir insanlık kaynaşıyor.
Seyredin ve ağlamayı öğrenin!
Bit pazarına uğrayın, oralarda yerlere serilen eşyaya bakın; ölen çocuğunun minicik kazağını satmaya gelenle, bunu düşürmeye bakanın edalarına dikkat edin; ağlamayı öğrenin!
Hiçbir şey yapamazsanız, kırlara çıkın, kuş yuvalarını bozmak için ağaçlara tırmanan haylazlara
katılın; cıvıl cıvıl imdat isteyen yavru kuşları, sonra, havada kıvrımlar çizerek acı acı çığlık koparan
anne kuşu görün; ağlamayı öğrenin! Yavrusunu ensesinden dişleyip selamete götüren uyuz ve topal
kediye baksanız yeter...
Ağlamayı öğrenin!
Sakın, öğrenemeyiz, demeyin; ben öğrendikten sonra, siz
nasıl öğrenemezsiniz?
Reis Bey 
Necip Fazıl Kısakürek
Akıl olmazların zoru içinde
Zindandan Mehmet`e Mektup
Zindan iki hece Mehmetim lafta!
Baba katiliyle baban bir safta!
Birde geri adam boynunda yafta...
Halimi düşünüp yanma Mehmed' im!
Kavuşmak mı? ... Belki... Daha ölmedim!
Köyün böyle zorluklarının yanında haftaiçi çalışmadan sonra haftasonları da tarla hayvan işleri olsa da köy güzel be
Memleket isterim
Gök mavi, dal yeşil, tarla sarı olsun;
Kuşların çiçeklerin diyarı olsun.
...
Memleket isterim
Yaşamak, sevmek gibi gönülden olsun;
Olursa bir şikâyet ölümden olsun.
Cahit Sıtkı Tarancı
#Sinop