"Şimdiye kadar tek kelime konuşamadım . Neredeyse on bir yaşındayım."
Kitabın kapak tasarımını çok beğendim ve sanırım kitabı okumaya başlama sebeplerimden biri. Sonra konusu ve ödül almış olduğunu öğrenmemle kitabı okumaya başladım . İçim cız ede ede , gözlerimden yaşlar aka aka okudum.
Kitabın konusuna gelirsek 11 yaşındaki Melody 'nin hastalığının adı Spastik İkili Kuadripleji yani beyin felci.. Konuşamıyor , yürüyemiyor, hiçbir uzvunu kontrol edemiyor . Fakat beyni bir kamera gibi çalışıyor . Gördüğü her şeyi bir kamera misali kaydediyor ve unutmuyor. Keşfedilmeyi bekleyen bir çocuk .
Kitabın her sayfasında sahip olduğumuz her şeyin bir şükür sebebi olduğunu hatırlatıyor .
Kitapta bir sahne beni çok etkiledi . Spoi olduğunu düşünmediğim için paylaşmak istiyorum . Melody ve diğer çocukları topluma kazandırmak için sınıflara derslere götürüyorlar . Melody yanında oturan kişiyle derste küçük bir gürültü yapıyor . Öğretmenleri onlara kızıyor . Bu durum bizim başımıza gelse üzülürüz muhtemelen . Fakat Melody buna seviniyor. Çünkü o ilk defa ses çıkardığı için öğretmeninden azar işitiyor. Bu ve bunun gibi bir sürü olay . Bize normal gelen şeyler bazıları için o kadar da kolay değil .
Dünyayı biraz da Melody gibi özel çocukların gözünden görelim.
Kesinlikle okuyun ve okutun.
Fareler ve İnsanlar bitmek üzere 
Simyacı ‘ya başlayacağım ve o özel kapak tasarımı o sulu boya çizimler beni benden şimdiden aldı🤦🏼♀️ aslında 
Aldatmak eserini de sahaf olan Cengiz abiden almıştım önce yazarı bu eserle tanır sonra baş yapıta geçerim diyordum ama yok ben dayanamayacağım 🙆🏼♀️🙅🏼♀️
