Ruhu ütüleyen bir ayet
Onlar, iman edenler ve kalpleri Allah'ın zikri ile tatmin olanlardır. Kalpler, ancak Allah'ın zikri ile tatmin olur.
Rad suresi 28.ayet
Bir insana okuma aşkı ve onu tatmin edecek kitap verin; emin olun ki bu adam
mutlu olacaktır.
(Sir John Herschell)
Hayat kuralları karışık, amaçları belirsiz ve başarı için gereken metodları bilinmez bir oyun gibidir. Bu oyun herkes için farklılık gösterir. Ayrıca hayatın bize getirileri çok yavaş olduğu ya da hiç olmadığı için, bu büyük hayat oyununda kendi oyunlarımızı ürettik. Oyunlar ve sporlar, hayatın bilinmezlikleri olmadan ihtiyaç duyduğumuz kazanma hissini ve ödülleri bize tattıran birer olgudur. Sadece oyunları ve sporları izlemek bile bize bu tatmini sağlayabilir. Bir takımı destekleyerek bir şekilde ona bir aidiyet hissedebiliriz ve onların başarıları bize bir açıdan kendi başarımızmış gibi gelebilir. Buna galibiyetten pay almak, tam tersi olursa da mağlubiyetten kendini ayrı tutmak denir. Eğer bir takım başarısız olursa, o takımı destekleyen herhangi biri kolaylıkla o takımın çok büyük bir taraftarı olmadığını söyleyebilir. Onların başarılarına ortak olup, başarısızlıklarından da muaf olup bireysel hislerini tatmin etmek için yaparlar bunları.
Öyle işte ...
Demek bu kadar zor yanındaki insana sana değer veriyorum demek. Değer vermek ne kadar basit bir kavramdır aslında biz gibiler için. Bir insanla başlar herşey önemli olan insan sıfatını taşımasıdır, hiç bir şey olmasada sırf insan olarak gelmesi yeterlidir değer görmesi için. Ama insan hep esirger vermesi gereken ve aslında verilmesi en basit olan
Özgürlük Nedir?
Size birşeyi yapmayı yasaklayan bir yasanın bulunmayışı, sizin onu yapabilecek durumda olduğunuz anlamına gelmez. En yakın havaalanına giderek istediğiniz herhangi bir şehre gidecek uçağa binme hakkınız olabilir ama, eğer cebinizde bilet alacak paranız yoksa, aslında bunu yapma özgürlüğünüz yok demektir. Kullanamadıktan sonra, hakkinizin bulunması
Schopenhauer ve tekbaşınalık
Yalnızlık konusundaki fikirleriyle kendini aşmış bir filozof diyebilirim Schopenhauer için. Nietzsche gibi yalnızlığın sessiz ızdırabını ruhunda yaşamış ancak nietzsche'ye göre daha entelektüel durabilmiştir. aslında Schopenhauer'ın ki tek başınalıktı demek daha doğru olur. çünkü yalnızlık, Schopenhauer'da ne kadar tercih gibi duruyorsa,