"-Ben Kur'ân'ı seviyorum." demek kâfi değil. Kur'ân'ın ahlâkı bize ne kadar sirâyet ediyor? Kur'ân hükümleriyle ne kadar amel edebiliyoruz? Yavrularımızın ne kadarını Kur'ân Kurslarına gönderip onlara Kur'ân kültürünü ve ahlâkını kazandırabiliyoruz? Kıyamet gününde Kur'ân'ın bize ya şefâatçi ya da -ihmâlimiz sebebiyle- şikâyetçi olacağını ne kadar tefekkür edebiliyoruz? İşte bu nevî sualleri kendimize sık sık sormalıyız...
Ruhu ihmal eden ve insanı şiddet, sevgisizlik ve sığ uyarımlarla besleyen bir düzen, beraberinde sevgi, tahayyül ve tefekkür kaybını getirecektir.
Tefekkür için durmadan farklı şeyler arıyorsun ve olabildiğince uzaklara bakmaya çalışıyorsun, önünde durduğum halde en son beni görüyorsun. Ve aslında sen, neye nasıl bakman gerektiğini ve nasıl görmen gerektiğini bilmiyorsun. Oysa sen Allah'ın yaratmış olduğu kulları her gün görüyorsun ve O'nun yaratmış olduğu nimetleri her gün yiyorsun, buna rağmen Rabbinin yarattıkları üzerinde tefekkür edip de O'nu tanımak için, hâlâ özel bir zaman ve özel bir mekân mı arıyorsun?
Sen, o özel zamanın ve mekânın içindesin...
Ve sen daha farklı bakmalısın yaratılanlara... Bir insan vardır ki baktığında ağaca, görür sadece ondaki güzelliği, Allah'ın onu ne kadar güzel yarattığını anlar ve O'nu tesbih eder. Bir insan da vardır ki baktığında ağaca, görür ondaki yaprağın en uç noktasına su taşıyan odun kanallarını, besin kanallarını. Ve o yapraktaki her bir hücreyi, onda gerçekleşen kimyasal olayları görür. Biri Allahı bu bakışlarla tanısa da eksik tanırken, diğeri sadece bilimsel olarak bakar ve yetinir. Oysa senin bakışların bu ikisinin gördüğünü görmeli, eksiksiz bakan, eksiksiz tanır. Sen bütün kâinatı tanımalısın ki bütün kâinat sana Rabbini tanıtsın."
Sayfa 31 - Beka YayınlarıKitabı okuyor
Göz organı Rabbimiz tarafından göklerin ve yerin ibret alınacak şeylerini, melekutunu seyretmek, bunlardan kendimize ders çıkarmak için yaratılmıştır. Dolayısıyla göz organı mutlaka Allah'a itaat olan şeylerde değerlendirilmeli.
Sayfa 49Kitabı okuyor
""Bin ders-i maârif okunur her varakında,
Ya Rab ne güzel mektup mektep olur mekteb-i âlem! ""
( Bu kainat kitabının her bir yaprağında marifet ilminin binlerce dersi okunur. Ya Rabbi! Şu âlem, tefekkür deryasına dalarak ibadetler alma ibretler almak için ne güzel bir mekteptir. )
Sayfa 49 - Ziya PaşaKitabı okuyor
Tefekkür bâtıldan Hak yoluna yürüyüştür
Ve her bir parçada o mutlak "Bir"i görüştür
Sayfa 23Kitabı okudu
Haşr Sûresi Ayet 10 ve 21-24 tefsiri
10. Bunlardan sonra gelenler (yani Muhacirler ile Ensar'dan sonra gelip Kıyamet Gününe kadar İslam'a girecek olanlar ki tâbiûn bunlardandır) derler ki Rabbimiz bize ve bizden önce iman etmiş kardeşlerimize mağfiret buyur (yani bizi ve bizden önce geçmiş bulunan Muhacirler ile Ensar'ı bağışla ki bu bir istiğfardır) kalplerimizde iman
Sayfa 190 - İşaret Yayınları 4.CiltKitabı okudu
Aşk
Allah
O'na iman, O'na şirki nehy.
O'nu tenzih, O'na itaat.
O'nun için sevip, O'nun için buğzetmek.
O'na itaat edeni dost, isyan edeni düşman edinmek.
O'na küfürde bulunanla cihad, O'nun nimetlerine şükür, ihlas ve nailiyyet.
Kitap
Onu tazim, münezzeliyetine iman, huşu ile davranış, ahkamına vukûf, ilimlerini anlamak, öğütlerine kulak vermek, tamamen tasdik, müteşabihine teslim, eşsizliklerini tefekkür, ilimlerini neşr ve ona davet.
Rasûlullah
Risaletini tasdik, hadislerini muhafaza, O'na nusret, zatına ta'zim, sünneti ihya, şeriatını neşr, şeriatına ilimlerini yaymak, şeriatına yöneltilen töhmetleri izale etmek, ta'zim ve iclal de bulunmak, tahsili esnasında edepli davranmak, şeriat ehline kusur etmemek, ahlakı ile ahlaklanmak, âdabı ile edeplenmek, ehl-i beytine ve ashabına muhabbet.
Susup tefekkür etsen, inci değerindeki manalar kalbine ilham edilebilir…
Kişisel diyaloglarda müşahede ve tefekkür, susanın yaptığı şeydir. Konuşurken müşahede edemezsin. Genellikle çok ve boş konuşan insanların müşahedesinin zayıf, karakter ve olay tahlillerinin sığ olmasının önemli sebeplerinden birisi budur. Aslında olan şudur: Böylesi kişiler çok konuştukça, tefekkürleri azalır ve konuşma içerikleri zayıflar. Boş konuştukları için de az dinlenirler. Az dinlendikçe daha çok konuşurlar. Bu böylece kendi kendini besleyen bir kısır döngüye dönüşür.
Sayfa 24Kitabı okuyor
