İnsanın hiçlik karşısındaki durumunu çok güzel tasvirleyen bir eser. Peki hiçlik nedir? Bence hiçlik; insanların varlığından, göründüğünden, yaşadığında yoksun ve herhangi bir şeye sahip olamayandır.
Aslında günümüz yaşamımızda insanlara alışmış olmamızdan ötürü hiçliğin ne olduğunu yaşamadan ne anlatabilirim ne de anlayabilirim. Hiçlik karşısında söyleyeceklerim sadece bir düşünce kadar. Fazlası değil.
İnsan hiçlik karşısında eline geçen küçük bir fırsatı dahi nasıl da değerlendirmek istiyor? İşte bu eserde tamda bu küçük fırsatın değerlendirilmesi ve hiçliğin insanlara neleri yaptırttığı anlatılıyor. Ve bu sayede hiçlik içinde olan kişi satranç oyununun henüz gelmeyen ama gelmekte olan bir çok hamlesini hesaplayabiliyor.
Bence bu eserden çıkarmamız gereken derslerden biri; etrafımızdaki varlıklara - gerek insanlara, gerek hayvanlara, gerekse eşyalara- şükretmemiz gerektiği.
Bir diğer ders ise şudur; İnsan hiçlik karşısında satranç ustası olabiliyorken nice güzel varlıklar karşısında neden hayatın herhangi alanlarından birinde usta olamıyoruz ? İnsan bir hiçliğin içine düşünce bulduğu her şeyi -en ufak bir şeyi bile- tüketip kullanmaya çaba sarf ediyor; aynı bu kitaptaki karakter gibi.
Bu noktada sizlere sesleniyorum: Hiçlik içinde elimizdeki nimetlerin değerini görmeye gerek kalmadan, varlık içinde elimizdeki nimetleri görelim. Bu nimetleri koruyalım, sevelim ve dört elle sarılalım.
