Korkunç tesadüfler vardır hayatta,
Yaşantının merkezine oturan.
Sen kaçarsın kaderin kovalar seni,
Bir bakmışsın tam karşıdan penceresine bakıyorsun.
Öyle olur olmadık bir rastlantı değil,
kaderin acımasızca yakar adamı.
Sonra mı,
İmkansızı sevdirir adama.
Hem bizede böylesi yakışır,
penceresine bakar bağıra çağıra
İsyana kalkıp, neden yoksun neden hadi çık gel yanıma dengim.
Daha fazla ağlatma beni sonbahar mevsimi geldi,
bölünüyorum yavaş yavaş.