“Hikâyenin ismi düştü dilime bir gece: LÂ.
İLLÂ dedim.
Bir ömür boyu aradığım hece harfinin LÂ olduğunu bildim.
LÂ: Olumsuzluk eki. Başkaldırı serbestîsi
Ama değil mi ki Tevhid kelimesi de LÂ ile başlar: LÂ ilahe.
Bilinçli kabul kelimesi onun ardından gelir: ilLÂllah
Öyleyse Âdem, İLLÂ’ ya giden yolda bir LÂ hecesidir. İsyan tecrübesi onun ilk halidir.”