''İşlediğimiz işlemediğimiz tek -ya da beki birçok, kim bilir- suç yüzünden ömür boyu süren bir cezaya mahkumuz.Yaşamayı biz seçmedik, kendimizi birdenbire burda bulduk ve o anda üstümüze sorumluluk yüklendi.Dayanıklılık kazandık, bizi artık hiçbir şey yıkamaz.Artık yaşamaya tutunmaya çalışıyoruz, ama onu yine de kenara atıvermiyoruz.Söylemek istediğim buydu, ama söylemedim.Başımızı kaldırıp doğruyu ya da doğru görünen şeyi söylediğimize inanmak istediğimiz zamanlar oluyor, sonra başımızı tekrar eğiyoruz.Hepsi bu.''
Çoğu insanın zihinsel sermayesini çok erken yaşta tüketmesi, birden ve aniden elinde bir hiç kalması ve hayatının geri kalanını kendisi tarafından asgari zihinsel varoluş diye adlandırılan şeyle sürünerek geçirmesi gerçeği ona daima dehşet verici gelmiş.
Bir oğul yaparız, diye düşündü anamla babam herhalde, ona bir de kız kardeş veririz ikisi ömürlerinin sonuna kadar birbirlerini destekleyerek, birbirlerini mahvederek varlıklarını sürdürürler, herhalde buydu ana baba düşüncesi