fatma
@thordiyebilirsiniz
çırpınıp içinde döndüğüm dünya
Mersin
42 okur puanı
Haziran 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Her şeyin eskisi gibi olabileceğini düşünürüz hep. Ama bu doğru değildir. Hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktır.
Sayfa 26Kitabı okuyor
Belki de acı, yaşadığımızı bize hissettiren bir dosttur.
Sayfa 17Kitabı okuyor
Asla kolay bırakabilen biri olmadım. Ne insanları, ne fikirleri ne de kendi korkularımı. En az maddi şeylere bağlandım.
Sayfa 9Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
ana babamız bizi bir gün böylesine ortada bırakıverecek
Sayfa 7Kitabı okuyor
Latif ve narin ne vardıysa içimde
Hoyratça kırdı geçirdi dünya
Memnunum, barışığım yine de
Sabırla yeni yapraklar veririm
Yüzlerce kez kırılmış dallarımdan
Ve tüm acılara rağmen hala
Aşığım ben bu divane dünyaya
Sayfa 80Kitabı okudu
Yaşamak yalnız olmaktır.
Sayfa 94Kitabı okudu
Ne kadar güzel olduğunu bildiği, boşuna diğer ağaçlardan uzakta, mağrur ve tek başına durmadığı her halinden belliydi.
Sayfa 15Kitabı okudu
Üzgün olduğumuzda ve hayata katlanamadığımızda bir ağaç konuşabilir bizimle: Sus! Bana bak! Yaşamak kolay değil, yaşamak zor değil. Bunlar çocuksu düşünceler. Bırak konuşsun içindeki tanrı, o zaman susacaklar. Yolun seni anandan ve yurdundan uzaklaştırdığı için endişelisin. Ama attığın her adım, her yeni gün seni anana yaklaştırır. Orası ya da şurası değildir yurdun. Yurt ya içindedir ya da hiçbir yerde.
Sayfa 12Kitabı okudu
Biz hepimiz yalnızlıktan yapılmış birer baş dönmesiyiz. Her şeye sahip olduğumuz sanısı, her şeye gücümüzün yeteceği yanılsaması, her şeyin etrafımızda döndüğü kuruntusu…
Sayfa 85Kitabı okudu
Şimdi ben yalnızım. İstanbul yalnız. Konyaaltı yalnız. Sevgi, yoksul. Öfke, aptal. Merhamet, kimsesiz. Şimdi hepimiz, elimizde bir ölü dünya, koşa koşa bütün iyilikleri unutmaya çalışıyoruz.
Sayfa 79Kitabı okudu
Tevazu bitti. İncelik bitti. Hatıra bitti. Gönül bitti. Şarkı bitti.
Bir aynalar pazarı ki, yaşıyoruz işte…
Sayfa 60Kitabı okudu
Herkes bilgi zehirlenmesinden ölecek!
Sayfa 59Kitabı okudu
Gövdemizde çiçeklenen ne varsa, kalbimizde yaprak dökmektedir aynı anda. Zaman hüzündür…
Sayfa 52Kitabı okudu
Yalnızlık her yerden ses veriyor. Bunaldım diyorum, herkes biraz daha kabuğunun içinde. Bir elim ötekinde çırpınıyor. İnsanın yalnız ağlaması ne kadar acıymış.
Sayfa 45Kitabı okudu
Biz, can evimizden bir salkım sevinç gönderdik, siz o sevincimizi çığlığa çevirdiniz. Ölümle çevirdiniz, gözyaşıyla çevirdiniz, yalnızlıkla çevirdiniz, öfkeyle çevirdiniz…ama asla korkuyla değil. Korku sizin varlığınızın mayasıdır, bizim değil.
Sayfa 26Kitabı okudu