Tuğçe
@tugislr
İngilizce öğretmeni
Lisans
69 okur puanı
Şubat 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
"Bir sürü kitap okudu ama içindeki huzursuzluk azalmak yerine daha da büyüdü. Her kitabın tek tek her sayfası bilgi alemine açılan birer gözetleme deliğiydi. Okudukları açlığını daha da artırdı. Bir de nereden başlayacağını bilemiyor, bilgiye hazırlıksız olmanın sıkıntısını çekiyordu. "
Sayfa 55 - Kültür yayınlarıKitabı okuyor
"Eğitimin zahmetleri içinde hiçbiri, duyarlılıktan yoksun çocukları yetiştirmenin zahmetiyle kıyaslanamaz... akılları hep başka yerdedir... Her şeyi dinler ama hiçbir şey hissetmezler."
Sayfa 45 - Kültür yayınlarıKitabı okuyor
"Başarı arzularıyla iradesinin zayıflığı arasındaki orantısızlığı acı acı hissetmemiş bir öğrenci var mıdır?"
Sayfa 24 - Kültür yayınlarıKitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
"Tutkular doğaları gereği geçicidir ; ne kadar şiddetliyseler o kadar kısa sürerler."
Sayfa 3 - Kültür yayınlarıKitabı okuyor
"En basit şeyler, hiçbir şeyin basitten başka hale getiremeyeceği gerçekten basit şeyler, ben yaşarken anında karmakarışık bir hale geliyorlar."
Sayfa 514 - ZeplinKitabı okudu
"Yazmak unutmaktır. Edebiyat, hayatı görmezden gelmenin en zevkli yoludur."
Sayfa 490 - ZeplinKitabı okudu
"Ölüm doğaldır" dedi yine. "Ölümü bu denli büyütmemizin tek nedeni kendimizi doğanın bir parçasıymış gibi görmememiz. İnsanlar olarak, kendimizi doğadan daha üstün görüyoruz."
Sayfa 175Kitabı okudu
+ "Bağışlamamız gereken sadece başkaları değil, Mitch." diye fısıldadı sonunda. "Kendimizi de bağışlayabilmeliyiz."
- "Kendimizi de mi?
+" Evet. Yapamadığımız her şey için. Yapmış olmamız gereken her şey için. Olmuş olması gereken şeyleri düşünerek yaşama devam edemeyiz...
Sayfa 168Kitabı okudu
"Senin yaşına niçin gıpta edeyim ki, ben onu da yaşadım."
Sayfa 125Kitabı okudu
"Mori dünyanın öteki ucunda acı çeken insanlar için ağlıyordu. Acaba sonunda böyle mi oluyordu? Belki de ölümün önünde herkes eşittir. Ölüm, birbirlerini hiç tanımayan insanları sonunda birbiri için ağlayabiliyordu."
Sayfa 60Kitabı okudu
"Benimle ilgili her şey yavaş yavaş yok oluyor. Bütün hayatım, hayal gücüm ve içindekiler, kişiliğim, hepsi yok oluyor. Başka biri olduğumu ve başkası olarak hissettiğimi, düşündüğümü hissediyorum hep. Farklı dekoru bir tiyatro oyunu izliyorum ve seyrettiğim dram, benmişim. "
Sayfa 441 - ZeplinKitabı okudu
"Hayat, biz ondan ne yaparsak odur. Yolcu, yolculukların kendisidir. Gördüklerimiz, gördüğümüz şeyler değil, kim olduğumuzdur."
Sayfa 440 - ZeplinKitabı okudu
"Romanlardaki bazı kahramanların bizim için, gerçek ve görünür dünyada bizimle konuşan ve bizi dinleyen tanıdıklarımızın sahip olamadığı bir öneme sahip olduğum sık sık fark etmişimdir."
Sayfa 414 - ZeplinKitabı okudu
"Kendimi bulduğum anda kaybediyorum, inanırsam şüpheye düşüyorum, bir şeyleri kavrıyorum fakat elimde hiçbir şey yok. Bir yürüyüşe çıkarmış gibi uykuya dalıyorum ama uyanığım. Uyuyormuş gibi uyanıyorum ve ben, kendim değilim. Nihayetinde hayat, sonu gelmez bir uykusuzluktur, düşündüğümüz ve yaptığımız her şey açık bir yarı uyanıklık halidir. "
Sayfa 398 - ZeplinKitabı okudu
"Bir insan ne kadar yükseğe çıkarsa o kadar şeyden vazgeçmesi gerekir. Dağın zirvesinde yalnızca o insana yer vardır. Ne kadar mükemmelse o kadar tamdır, ne kadar tamsa başka biri olma ihtimali o kadar azdır."
Sayfa 357 - ZeplinKitabı okudu