Pinball 1973; Murakami'nin, yazın hayatının başlarında(1980) verdiği ve okuyucuyu büyülü dünyasıyla daha yakından tanıştırdığı eseri. Bu kitapta diğer kitaplarda da karşımıza çıkan isimsiz başkahraman; kadim dostu Fare, yaşlı barmen J ve - sanırım beni en çok şaşırtanı- İmkansızın Şarkısı kitabından nahif kız arkadaşı Naoko ile beraber arz-ı endam ediyor. Kuyu metaforu da belki en açıklayıcı haliyle selamlıyor okuyucuyu. Bu açıdan Pinball 1973'ü okumak yine emin ellerde ve güvenli bir limandaymışım gibi hissettirdi.
Fare, gururuyla savaşmak zorunda kaldığı bir aşka kaptırıyor kendini. 25 yılın getirdiklerini ve hayatın anlamını sorguladığı sıkıntılı günler geçiriyor. Diğer taraftan sevgili isimsiz kahramanımız hatıraların ışığında bir Pinball Spaceship makinesinin peşine düşüyor. Eski bir tutkusuyla ve evindeki tuhaf fakat bir o kadar da sevimli misafirleriyle vedalaşıp Tennessee Williams'ın da deyimiyle yeni olasılıkların kucağına bırakıyor kendini. Bu içsel ve dışsal yolculukta bir Murakami klasiği olarak müzik, yanımızdan hiç ayrılmıyor.
Murakami'nin gerçekçi eserlerini daha bir seven benim gibi okuyucular için güzel bir serüven olacağını düşünüyorum.
İyi okumalar~
