Türk Ortodokslarının Mübadele Konusunda Umutlarının Zayıflaması
Türk Ortodokslarının mübadelesi konusu TBMM gizli oturumunda da görüşülüyordu. Bolu Milletvekili Tunalı Hilmi Bey, ister resmi olsun ya da olmasın Anadolu'da Türk Ortodoks adı altında bir halk olduğunu bunların mübadeleye tâbi olup olmadıklarını soruyordu. Rıza Nur Bey ise "İsterseniz mübadele edersiniz istemezseniz size tâbidir. Çünki böyle mübadele ahkamında bir Türk Ortodoksları hariçtir, diye bir kayıt yoktur." diyerek Lozan'daki tutumundan vazgeçmiş görünüyor ve Türk Ortodokslarının Anadolu'da kalma ümitlerini zayıflatıyordu.
Sayfa 86Kitabı okudu
Sevebilme ihtimali
Soğuk ve şehirlerarası
Otobüslerde vazgeçtim
Çocuk olmaktan
Ve beslenme çantamda
Otlu peynir kokusuydu babam
Ben seninle bir gün Veyselkarani'de haşlama yeme ihtimalini sevdim
İlkokulun silgi kokan, tebeşir lekeli yıllarında
Ankara'da karbonmonoksit sonbaharlar yaşanırdı o zaman
Özlemeye başladım herkesi
Ve bu hasret öyle uzun sürdü
Sayfa 9Kitabı okudu
90 lar sonu...Ankara
Soğuk ve şehirlerarası otobüslerde vazgeçtim çocuk olmaktan
Ve beslenme çantamda otlu peynir kokusuydu babam...
Ben seninle bir gün Veyselkarani'de haşlama yeme ihtimalini sevdim.
İlkokulun silgi kokan, tebeşir lekeli yıllarında
Ankara'da karbonmonoksit sonbaharlar yaşanırdı o zaman
özlemeye başladım herkesi...
Ve bu hasret öyle uzun
''ALLAH BU MİLLETE BİR DAHA İSTİKLAL MARŞI YAZDIRMASIN''
Birkaç gazeteci, vefatından kısa bir süre önce Mehmet Akif'i ziyarete gittiler. Sohbet sırasında söz bir ara İstiklal Marşı'ndan açıldı ve bir vesileyle değiştirilip değiştirilemeyeceği konuşuldu. Akif hasta yatağından heyecanla doğruldu, yanından hiç ayrılmayan genç dostu Asım Şakir'in arkasına koyduğu yastığa yaslanmadan önce, Meclis'te kabul edildiği gün Tunalı Hilmi hariç herkesin ayakta dinlediği İstiklal Marşı'nı değiştirmeye kimsenin gücünün yetmeyeceğini söyledi.
Bitkin bir halde yastığa yaslanırken ''İstiklal Marşı bir daha yazılamaz, dedi. Kimse bir daha İstiklal Marşı yazamaz, ben de yazamam! Sonra Derinden gelen bir sesle, ''Allah bu millete bir daha İstiklal Marşı yazdırmasın!'' dedi, sustu.
tunalı hilmi bey çok kalp
Arkadaşlar, mübarek cihadımızın bu millete bıraktığı analar, bugün erkeklerden fazladır. (gürültüler, ayak partırdıları) ayaklarınızı vurmayınız Beyefendiler. Benim mukaddes analarımın, benim mukaddes bacılarımın başına vuruyorsunuz. İstirham ederim, benim anam babamdan yüksektir. (ayak patırtıları) Analar cennetten bile yüksektirler. (gürültüler, ayak patırtıları) Tekrar ediyorum. analar cennetten bile yüksektirler. (patırdılar ve gürültüler) Müsaade
buyurun arkadaşlar. Analar, bacılar... (şiddetli patırdılar) Kadınlara intihap edilmek hakkını verin demiyorum. Fakat arkadaşlar, analarımı, bacılarımı… (gürültüler) Hakikate tahammül edemiyen kulaklar…
Sayfa 143
Bolu milletvekili Tunalı Hilmi Bey, kadınların da bu nüfus sayımında yer almalarını istiyor. İşte o zaman Meclis’te büyük gürültü ve tartışmalaır başlıyor. Öyle ki, Tunalı Hilmi Bey’in "Kadınlara seçilmek (intihap) hakkını verin demiyorum" diye açıklamasına karşı büyük bir gütültü havası içinde sözlerini bitirmesine dahi fırsat verilmiyor.
Sayfa 140
"Tunalı Hilmi Bey: 'Siyasette namus yoktur.'
Celal Bey (Saruhan): 'Öyle siyaset yerin dibine batsın. Bilâkis, siyasette esas olan namuskârlıktır. ...' "
Sayfa 36 - Tün
1902 Birinci Jön Türk Kongresi nasıl özetlenebilir? (2)
Tunalı Hilmi'nin Kongreye çağrılmamış olması...delegelerin 'seçilmiş' olduğunu ve kongrenin Sabahattin'in seçtiği kimselerin egemenliği altında cereyan ettiğini göstermektedir.
Okul servisi seni hep zamansız, amansızca bir lojman griliğine götürüyordu.. Ben, senin benimle Tunalı Hilmi Caddesi’ne gelebilme ihtimalini seviyordum..
Sayfa 11Kitabı okudu
H. Avni Bey kürsüye geldi. Salonda ilgisizlik uğultusu sürüyordu.
“ Efendim, Bendeniz bir hususu dikkatinize arz etmek istiyorum. Köylerimize gidin, yirmi evli bir köyde ancak üç erkek bulursunuz. Geri kalanı kadındır. Bunlar hayata katılır, vergiyi verirler. Yüksek meclis bu insanlara da hakkını vermeli, Nahiye kurallarına artık kadınlarımız da üye olarak girebilmelidir…”
Uğultu kesildi. Dikkatler kürsüde toplandı. Tunalı hilmi bey bağırdı:
“Yaşa!”
Sonra da yanında milletvekilleri, adam nihayet şu kürsüden doğru bir şey söyledi” dedi. Güldüler.
“Çünkü bilenler bilir, köylü kadınlarımızın erkekten farkı kalmamıştır.”
Bir çok sarıklı ve fesli tepki gösterdi:
“Otur yerine!”
“Bilmediğin işlere karışma!”
“Sus!”
H. Avni Bey pişkin bir hatipti. Etkilenmeden devam etti:
“Efendiler! Hissiyata kapılmayın. Köylerde erkek kalmadı. Bir kadın üç-dört eve bakıyor, aile reisi oldu. Artık kadınların da seçme ve seçilme haklarını kabul etmek durumundayız.”
Biri haykırır:
“Feministliğini tebrik ederim.”
“İnsanlığımı tebrik ediniz.”
Sayfa 520Kitabı okudu
Ankara'ya usul usul kurşun yağıyordu..
Ve belli bir saatten sonra sokağa çıkmamayı öneriyordu haber bültenleri.
Oysa hiç kurşun yaram olmadı benim
Ve hiçbir mahkeme tutanağında geçmedi adım
Çatışmaların ortasında sevimli bir çocuk yüzüydüm sadece
Sana şiirler biriktiriyordum fen bilgisi defterimde, ama sen yoktun
Ben, senin beni sevebilme ihtimalini seviyordum, suni teneffüs saatlerinde
Okul servisi seni hep zamansız, amansızca bir lojman griliğine götürüyordu
Ben, senin benimle Tunalı Hilmi Caddesi'ne gelebilme ihtimalini seviyordum.
Yılmaz Erdoğan
Gece yarısı Ankara'dan geçtim. İçim yine ince bir sızıyla doldu. 2011 yılına gittim.13 yıl geçti ama yüreğimdeki umut geçmedi. Hiç bir şehre resmiyeti Ankara'ya yakıştırdığım kadar yakıştıramadım. Ankara benim Tunalı Hilmi anılarım. Bağdat caddesi anılarım. Sokullu Mehmet Paşa caddesi anılarım. Milli Kütüphane, Kızılay Beşevler, Yeni Mahalle, Gazi beşgenim.
Ankara benim gençliğim.
Ankara benim sevdiğim.