Turgut Uyar, Bir Gün Sabah Sabah
Lületaşından gerdanlığa gücüm yetmemiş,
Sana Sapanca'dan bir sepet elma almışım.
kapılarda bıraktılar her şeyleri her şeyleri
ey üzünç yalnız bir seni mi aldılar içeri
bana hüzün ver beni kucakla beni hep tazele
ey üzünç artık nasılsa bir seni almışlar içeri
turgut uyar
Turgut Uyar
Belki bana düşündürdüklerini
Bir gün sen de düşüneceksin..
Doğru insan,eğri insanın kefaretini ödeyen
Bir kurbandır.
"Gül bahçesinden gelseydim, ya elimde gül demetim olurdu ya da gül kokardım baştan ayağa... Aradığın bahçıvan ise bil ki; ben, o değilim. Ama toprak da sensin, tohum da sen... Bahçıvanın huzuruna çıkarsan, onun elinde ister diken olursun, ister gonca."
Sayfa 142Kitabı okuyor
"Sakın şu itidalini yitirme! O her daim güzeldir. Binicisini menziline ulaştırır. İtidal atından inenler türlü hadsizliklere kapılırlar. Sonra yarı yolda kalırlar. Bazen yolda kalmakla da yetinmeyip büsbütün yoldan çıkarlar."
Sayfa 140Kitabı okuyor
Ateşlerden aldığın İbrahim Halilullah'ın (as) dilince yalvarıyorum Sana. Onun "Rabbim bana doğru yolu göstermezse doğru yoldan sapıtan topluluktan olurum" ikrarı hürmetine Senin o tertemiz yolunda yürüyen insanlarla yolumu birleştir!
Rabbim, bana indireceğin her hayra öylesine muhtacım ki!..' diyerek, Senin yüceliğin karşısında acziyetini ifade eden Musa-yı Kelimullah (as) hürmetine hayrını buluştur şu aciz kulunla!
Hazreti Davud'un (as) 'Senin sevgini, Seni sevenlerin sevgisini ve Seni hatırlatacak her şeyin sevgisini lütfet!... niyazıyla Senin, sevdiklerinin ve zikrinin sevgisine talibim.
Allah'ım!
Ålemlere Rahmet olarak gönderdiğin Habibullah'ın aşkına; Ona indirdiğin Kitabın daha ilk sayfasında öğrettiğin 'Bizi nimet verdiklerinin dosdoğru yoluna ilet!..' niyazı hürmetine, kendilerine nimetler verdiğin kullarının dosdoğru yolunda yürüyebilenlerden eyle beni!"
"Şüphesiz ki; Allah dilediğine dileğince lütfedebilendir,"
Sayfa 138Kitabı okuyor
Nitekim Hazreti Hamza'yı veya Hazreti Hüseyin'i -Allah sırlarını aziz eylesin- Şehitler Efendisi kılan sebep, yaşamayı beceremeyip kahramanca can vermeleri değildi. Onlar nasıl yaşanacağını insanlara gösterip ondan sonra bu yaşama uygun şekilde canlarını Hakk'a sundukları için Seyyidü'l-Şühedaydılar.
Sayfa 136Kitabı okuyor