Hasretin adını koyamadım
Yalnızlığın sonunu bulamadım
Sevginin tarifini anlatamadım
Aşkla bir türlü barışamadım
Ben kendimi hep bir yerlerde sakladım
Korkumdan sana hiç açılamadım
Sana olan duygularımı seninle paylaşamadım
Uzaklarda bir yerlerde hep seni yaşadım
Bir türkünün sözlerinde seni anımsadım
Ben bir türlü sana ulaşamadım
Sana yazarken gözyaşlarımı tutamadım
Sevmek acı çekmekmiş onu anladım
Bir gül kokusunda kokunu aradım
Bir yağmur damlasında sana ıslandım
Gökyüzünde yaldızlara seni mırıldandım
Bak yine ben sana delice bağlandım
Ama sonu yok gidiyorsun seni tutamadım
Ellerini ellerime sımsıkı saramadım
Yarım kalan hikayeyi ben tamamlayamadım…
Hiç bir hikaye yarım kalmasın bu hayatta…
(ÖNER AKÇA)
Zemheri karanlık
'Yatağımın üzerinde oturup dizlerimi göğsüme çektim. Özlemin kokusu sardı yine etrafımı ama bu defa ağlamayacağım. Söz verdim kendime, "artık ağlamak yok" diye. Sanırım bu kendime verdiğim en aptalca sözdü. Tutamayacağımı biliyorum çünkü.
Çarşafın çiçekli desenlerini göz hapsine alırken yine geçmişimi sorguladığımı fark ettim. Hiç bir suçum olmadığı halde, bu kadar acı… bu hiç adil değil. Zaten dünya ne zaman adil oldu ki?
Üzgünüm, birazda mutsuz ama en çokta kırgın. Ağlamayacağım demiştim değil mi? Bak yine tutamadım verdiğim sözü. Yine göz yaşlarımı benden habersiz firar etti. Şu başına buyruk duygularımı bir türlü dizginleyemedim zaten. Yine konuşmaya ihtiyacım var ama ben yine yalnızım.'
Tamda bunu düşünürken iç sesim devreye girdi...
"Kendin seçtin bu yalnızlığı şikayet etmeye hakkım yok."
"Evet" dedim sessizce ve ekledim "şikayet etmeye hakkım yok"
Esina Mavi
Anladım gelmekte olan zamanı
Yöneldim Büyük Amaca
Sezai Karakoç
Tutamadım geçip giden zamanı
Yenildim ölüm denilen yamaca
Nejdet Öğrtmn
Savunduğunuz ülke, polis devleti bu işte!
İstanbul/ Çekmeköy/ Nişantepe yakınlarında bir caddede;
(Polis kimlik soruyor)
Önümden ten renginden doğulu olduğunu tahmin ettiğim bir yurttaş yürüyor ve polis çevirdi!
Bana da "bekle, seninkine de bakacağız" dedi kibirli bir tavırla.
Enerjim yoktu, ağzının payını vermedim, 'tamam' dedim, bekliyorum.
Önümdeki doğulu yurttaşla diyalog
Ruhumu boğan ve samimiyetinden kuşku duyduğum hiç kimseyi hayatımda tutamadım. Bıraktığım bütün ellerin özeti de bu, sebebi de...