12 yaşında evlatlık olduğunu öğrenince evden kaçan, dört kişinin tecavüzüne uğrayan ve tüm duygularını kaybeden Zargana adlı bir çocuğun öyküsü. Kitabın kurgusunu beğendim. Kitapta Bo karakterinin Hiç grubuna yaptığı konuşmayı Tyler Durden'in Dövüş Kulübündekilere yaptığı konuşmaya benzettim.Sonuysa sanki biraz aceleye gelmiş gayet keyifle okurken pat diye bitti yine de tavsiye ederim.
ZarganaHakan Günday · Doğan Kitap · 20137,3bin okunma
Uyuyamama hastalığı olan birini anlatıyor. Gün gelip bu uyuyamayan adam, Tyler Durden isimli biriyle tanışınca olaylar hiç umulmadık yerlere gidiyor. Çoğunlukla şimdiki zaman ekiyle anlatım var. Ama ben rahatsız olmadım. Konu oldukça karanlık. 1999 yapımı film uyarlamasını izlemiştim daha önce. Filmin uyarlama olduğunu bilmiyordum o zamanlar. Öğrendikten sonra gittiğim yerde gözüm kitabı aradı, en sonunda buldum :) Girişte yazarla ilgili bir yazı var. O kısmı da okuyun kesinlikle. Kitap karanlık, psikolojik ve kurgusu müthiş. Okunmaya değer! Filmini izlemeyenleriniz büyük kayıp yaşıyor bilginiz olsun :))
Oldukça güzel bir roman. Adı bilinmeyen esas kahramanımız, hastalıklı insanların toplantısı sırasında Marla Singer ile, uzun uçak yolculukları sırasında da Tyler Durden ile tanışır. Kahramanımız uykusuzluk çekmektedir ve bir gün evinin havaya uçtuğunu öğrenir. Tyler Durden'e rica eder. Onunla yaşamaya başlar ve bir dövüş kulübü kurar. Birbirlerini dövmeye başlarlar ve bu iş bir anda yaygınlaşır. Tyler pek çok tehlikeli şey bilmektedir. Patlayıcı yapımı, silah kullanımı gibi. Ama iş büyümüştür ve artık kahramanımız Tyler'ı görememektedir. Marla ile beraber bir çözüm ararlar. Durden kimdir ve bu manyaklık nasıl sona erdirilebilir? En sonunda her şey ortaya çıkar ve kahramanımızın yapabileceği tek bir şey vardır. Soluksuz okunan bir roman.
” Bizim neslimiz Büyük Depresyon’u ya da Büyük Savaş’ı yaşamadı. Bizim savaşımız ruhsal bir savaş. Bizim depresyonumuz kendi hayatlarımız.” (Tyler Durden)
Tyler Durden'a göre biz Tanrı'nın ortanca çocuklarıyız. Tarihte özel bir yeri olmayan, özel ilgi görmeyen kimseleriz. Tanrı'nın ilgisini çekemediğimiz sürece ne lanetlenme umudumuz olabilir ne de kurtuluş umudumuz. Hangisi daha kötü, cehennem mi, hiçlik mi?
Adı Tyler Durden'dı. Sendikaya kayıtlı bir film makinistiydi, şehir merkezindeki bir otelde garsondu ve bana telefon numarasını verdi. İşte onunla böyle tanıştık.
"Anlaman gereken şu," diyor bana, "senin tanrı modelin babandı."
Arkamızda işim ve ofisim gitgide küçülüyor, küçülüyor, küçülüyor ve yok oluyor.
Ellerimdeki benzini kokluyorum.
Tamirci çocuk diyor ki: "Eğer erkeksen, Hristiyansan ve Amerika'da yaşıyorsan, Tanrı modeli olarak babanı görürsün. Eğer babanı hiç
İnsanlar medeniyet, kapitalizm gibi kavramlarda beklentilerini bulamamıştır ya da bulmuştur ancak artık daha yeni sorunlar peydah olmuştur. Sözü geçen insanlar ne çok fakirler ne de çok zenginlerdir, onlar orta halli diyebileceğimiz insanlardır ve aşağı da yukarı da eşit mesafededirler. Bu insanlar tüketerek özgürleştiğini düşünürler ve