Temel'in bindiği uçak düşüyormuş, herkes panik. Temel sakin..
"Kardeş niye paniklemiyorsun" demiş biri.. "Bana ne, benim uçağım değil ki, sahibi düşünsün" demiş..
“Chicago’lu şekerleme fabrikatörü Otto Schnering, piyasaya sunduğu yeni ürününe, ABD Başkanı Cleveland’ın yeni doğan kızı Ruth’tan etkilenerek, ‘Babe Ruth’ adını verir. Babe Ruth, üstü çikolata kaplı çubuk şekerlerdir. Schnering, ürünün tanıtımı için Doug Davis’le anlaşır. Davis, ordudan ayrılan bir pilottur ve birkaç uçaklık filonun da sahibidir. Reklam kampanyası olarak, kâğıttan yapılan küçük paraşütlere bağlı ‘Babe Ruth’ çikolataları uçaktan halkın üstüne atılacaktır.
Pilot Davis, bir arkadaşının evine ziyarete gittiğinde yeni aldığı reklam işini anlatır. Sohbete kulak misafiri olan evin çocuğu Paul, çikolataları uçaktan atmayı çok istediğini söylese de, babası bunu tehlikeli bulur ve izin vermez. Reklam kampanyasında bir çocuğun kullanılması fikri hoşuna giden Davis, güç olsa da arkadaşını ikna etmeyi başarır.
O günden sonra, bir uçak sesi duyan halk gökyüzüne bakmakta ve 12 yaşındaki Paul’un pilot kabinin penceresinden attığı çikolataları kapışmaktadır.
Havacılığı uçaktan çikolata atmakla seven Paul Tibbets adlı o çocuk pilot olacak ve 6 Ağustos 1945 tarihinde Hiroşima’ya ‘Little Boy’ adlı atom bombasını atacaktır!”
Sayfa 98 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 8.basım, 2017.Kitabı okudu