"Fakat sonu var herşeyin; yılmamanın, korkmamanın, bıkmamanın da sonu var. Bir şeyi çok, çok, pek çok istemenin de.
Bir şeyi çok, çok, pek çok istemek öyle bir hale gelse de hayat ondan başka bir nesne değilmiş gibi sanılsa bile; yaşama, nefes alma, bütün güzellikler, o pek çok istenen olmadan değersizleşecek zannedilse de onun dahi sonu var. Varmış..."
"Bir tek kişiden hayat bulmak da iyi değilmiş."
"İnsanın olmadığı bir yer aradı gönlü; insanın, otun ağacın kuşun börtü böceğin olmadığı bir yer. Karın alabildiğine katmerlendiği alabildiğine donup soğuduğu kuytuluklarda kendi gönlüne sarınıp ısınmayı hayalledi."
Okur Takip Önerileri
"Devlet diyorsun İbrahim Paşam" dedi; "Devlet diyorsun velâkin ben varken devletin var olacağını ben yokken olmayacağını söylemiyorsun. Devlet devletse ben de devletin bir parçasıyım; devletin de parçasını düşünmesi gerekmez mi? Hep benden isteyen Devlet bana bir şey vermiyorsa...?"
Sefil Ali Başvezir İbrahim Paşa'ya söylüyor.Kitabı okudu
"Sen benim bilmediğim gönlüm müsün, karanlıklara ışığım mısın, önümde uzayan yolum musun, bir yazılan kaderim misin sen?"
Akşemseddin Çerçi karakterine söylüyor.Kitabı okudu
"Ve biz onlara diyeceğiz ki:
Hesaplaşma günü geldi. Şimdiye kadar yalnız din kitaplarında yargılandınız. Biz fakirler, zavallılar, yarım yamalaklar, bu kitapları okuyup teselli olurken içinizden güldünüz. Ve çıkarınıza baktınız. Hatta gene sizlerden, sizin gibilerden, büyük düşünürler çıktı ve bu kitapların bizleri uyuşturmak için yazıldıklarını ileri sürdüler. Biz zavallılar, ya bu düşüncelerden habersiz kaldık, ya da bunları yazanları bizden sanarak alkışladık. Yani uyuttular alkışladık, uyandırıldık alkışladık."
"Arada bir bize benzeyen biri çıkıyor ve artık yeter diyordu. Onunla birlikte bağırıyorduk: Artık yeter! Bazen kazanıyorduk, bazen kaybediyorduk ve sonunda her zaman kaybediyorduk. Onlar da sizler gibi onlardı. Düzeni çok iyi kurmuştunuz. Hep bizim adımıza, bize benzemeyen insanlar çıkarıyorduk aramızdan."