Ya da unuturum kim olduğumu,
Hatırlamam belki adımı bile.
Belki de çıldırır, deli olurum
Sayfa 20Kitabı okudu
Kal dersen, dağlarca severim seni
Bir deniz olurum ayaklarında
Aşk bu özleyiş bu, hiç belli olmaz
Kalbim duruverir dudaklarında.
Ya da unuturum kim olduğumu
Hatırlamam belki adımı bile
Belki de çıldırır, deli olurum
Sana kavuşmanın heyecaniyle
Aşk bu, bilinir mi nereye varır
Ne durdurur özleyeni, seveni
Bakarsın ansızın gelebilirim
Bu kadar yürekten çağırma beni.
ne gelen var, ne giden. en gerçek yalnızlığın ortasındayım. buradan çıkıp gitsem, karışsam o duygusuz sürünün içine. yollarda onu arasam. baktığım yüzlerde onu görsem. denizlerden esen bir rüzgâr onun okşayışlarını hatırlatsa bana. sevdiği bir şarkı söylense, duysam; içim ürperse. sonra önüme çıkan ilk meyhaneye girsem, her şeyi unutup içsem, içsem! gözlerim dumanlansa, başım dönse. ve yine onu unutamasam bir türlü. başımı masanın soğuk ve pis mermerine dayayıp ağlasam, ağlasam... tuzlu gözyaşlarımın tadı, içtiğim içkinin burukluğuna karışsa. yansam için için... korkunç bir yangındır başlasa damarlarımda. kül olsam, kül olsam!
onu küllerimde arayın!
Sayfa 193 - XKitabı yarım bıraktı
Ne zormuş dayanmak; yokluğuna akşamları
Çekilip, için için ağlamak bir kenarda
Hatırlamak gözlerini, dalgın ve sevdalı
Özlemek sonra deliler gibi şarkılarda
Ansızın çarpar kalbim bir vapur düdük çalsa
Sanırım ki geleceksin her zamanki gibi
Gözlerin duygularını ne kadar saklasa
Taşacak ellerinden alabildiğine sevgi
Hep bu aldatmaca kahreden beni; bu yokluk
Anılarımın bir bir nefes alıp verişi
Sonra apansız üstüme çöken o yorgunluk
Özlemek bir ömrün ağır ağır eriyişi
Karışması akıp giden zamana herşeyin
Susun anılarım susun! Beni kahretmeyin
Ümit Yaşar Oğuzcan.
"Ne zormuş dayanmak; yokluğuna akşamları çekilip,
için için ağlamak bir kenarda Hatırlamak gözlerini, dalgın ve sevdalı özlemek sonra deliler gibi şarkılarda...
•ÜMİT YAŞAR OĞUZCAN
