Bülent Parlak
Günaydın bir kere geç kaldığı için artık hiç acelesi olmayanlar, uçmaya değil toprağa hevesi olanlar, bir tohum gibi serinkanlı yaşayanlar, ısrarla umuda kucak açanlar, kendinden dışarı çıkıp kendini izleyenler, her şeyin düzeleceğine bir mısra ile inananlar günaydın.
Günaydın bir kere geç kaldığı için artık hiç acelesi olmayanlar, uçmaya değil toprağa hevesi olanlar, bir tohum gibi serinkanlı yaşayanlar, ısrarla umuda kucak açanlar, kendinden dışarı çıkıp kendini izleyenler, her şeyin düzeleceğine bir mısra ile inananlar günaydın.
İzdiham Dergisi
"Papatyalar diyorum, her hüznünü günkurusu zamanlara teslim etmiş o çağdaş iniltiler arasında baş ağrısı gibi susarken bile, umudu hatırlamaktı yine de. Çünkü bir unutulmuşluk içinde akıp giden papatyalarla biz, dünyayı üstümüze örterken anladık bir tek, mezarlar kadar ulu bir kimsesiz ıssızlığa inananlar haklıymış aslında."
Yıllar önce tanıştığım bu şiir kaybolsun istemedim.
Şimdi güz geldi bizim buralara
Sararmış yapraklarını döküyor ağaçlar.
Çağrısız savruk rüzgar sokaklarda
Hüzündür bütün renkler şimdi Enya
Hüzündür renkler
Sessizce akıyor ırmak.
Sararmış sazlıkların arasından düşleriyle
Eylül Enya o sonsuz hüzün
Eylü’le aşkların yaprak dökümü
Denmiş isede sen sakın inanma buna
Eylül Kardelen’dir
Eylül Kardelen’dir
NEFES ile NEFİS
Tek bir nefesteydi O sır. .....
Tek bir nefesten; ıslıklar, notalar, çığlıklar, haykırışlar, inlemeler hazlar gülmeler ağlamalar türedi...
Evet öyle istedik cogalttik kendimizi ve ne yazık ki kendimizi O nefesin sahibi zannettik O’yum dedik O’ndanım diyemedik var olan nefesi değil yok olan kokmuşluğu istedik. Cenneti, cehennemi,