Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
340 syf.
10/10 puan verdi
·
10 günde okudu
“Asık suratlı, kasları hala yorgun insanlar, ürkütülmüş hamam böcekleri gibi dışarı fırlardı külrengi evlerden… Asık suratlı, kara bacalar, mahallenin üstüne kaldırılmış kalın sopalar gibi gökyüzüne doğru yükselirdi… Akşam olup da batan güneşin kızıl ışınları pencere camlarını tutuşturunca, fabrikanın taş karnı kusmuk gibi dışarı atardı öğüttüğü
Ana
AnaMaksim Gorki · Evrensel Basım Yayın · 201628,6bin okunma
"Yaşamak güzel şey, çok güzel şey doğrusu" derken kurduğumuz hayaller; günü geldiğinde bu çağdan nefret ettirdi bizleri, etimizle kemiğimizle nefret ettirdi. Kimisi yaşamayı 'kendine körleşmek' olarak gördü, kimisi kendini kaybetmek için başladı bir mücadeleye. Kimi zaman göğe bakmak istedik, beraber sevinebilmek umuduyla. Kimi zamansa yalnızlığımıza döndük, hüznün son duraklarında bekleyenleri bulmak ümidiyle çıktığımız bu uzun yolda. Mutluluğumuz değer kaybetti, mutsuzluğa yükledik tüm anlamları ve incelikleri. Mutluluk çoğaldıkça değerini yitirir denildi, değerini yitirsin diye mutsuzluklarımızı paylaştık. Kimler geldi ve kimler geçti bu dünyadan. Arkalarında düşüncelerinden ve yaptıklarından başka bir şey bırakamayan bir yığın insan. Hepsinin bir başlangıcı, bir sonu oldu. Ama bazıları sonlarını o kadar güzel yazdı ki, başlangıçlar unutuldu. Okuduklarınız yeni bir romanın başlangıç cümleleri belki. Düşüncelerinin prangalarını açıp kağıda aktarabilmişlerin, ruhunun melodilerini notalara dökebilenlerin, zihninin yansımasını tuvallere geçirebilenlerin gölgeleri altında yeşeren yeni umutlarım, yeni hayallerim. Yaşam ve ölüm arasında bir arayış bizdeki. Kendimizi, benliğimizi bulma yolunda bir mücadele. Rüzgarda düşen yapraklar gibi nereye gideceğini bilmeden girilen bir yol bu yol. Ve işte şu an, tekrardan en başındayım; hayatın,yaşamın ve umutların. "Dün sabaha karşı kendimle konuştum. Ben hep kendime çıkan bir yokuştum." -Özdemir ASAF
Reklam
-dokunsan ağlayacak bulutlarım bir bir tükendikçe hayallerim, umutlarım.- Düşünmek Yaşamın Pasını Silmektir, Tahsin Özmen
Dokunsan ağlayacak bulutlarım Bir bir tükendikçe hayallerim, umutlarım.
Anlamıyorlar seni nasıl özlediğimi.
Dinle bak nasıl çarpıyor yüreğim Bütün sokaklarında bu şehrin sana koşuyorum Seni soruyorum gelip geçene, 'Görmedik', diyorlar. Anlamıyorlar seni nasıl özlediğimi, Nasıl sevdiğimi bilmiyorlar. Volkanlar tutuşuyor, Ormanlar yanıyor içimde.
Şimdi sen geliyorsun, biliyorum Hayallerim geliyor, umutlarım, mutluluğum Hiçbir şeyi görmüyor gözlerim
Sayfa 53 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
Reklam
Şimdi sen geliyorsun, biliyorum Hayallerim geliyor, umutlarım, mutluluğum..
Sayfa 53 - Timaş yayınları
Şimdi sen geliyorsun, biliyorum Hayallerim geliyor, umutlarım, mutluluğum. Hiçbir şeyi görmüyor gözlerim Gireceğin kapıdan başka..
Sayfa 53 - Timaş Yayınları 26. BaskıKitabı okudu
O gün tüm umutlarımı o kapının ardında bıraktım. Hayellerime bir cizik çektim. Ama umutlarım ve hayallerim hiç eksilmedi. Sadece yenileriyle değiştirdim.
1.500 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.