“İyilik isteğiyle” baş edebileceğini asla tartışmıyorum; ancak insanın dayanamayacağı bazı olaylar ve koşullar vardır: “Bu gibi ayrıntılar kendiliğinden ortaya çıkar” ve kişiyi alır götürür. Baylar, burada bu “duygululuk” üzerine söylediklerim hiç de boş şeyler değil; basit gibi görünmesine karşın, son derece önemli bir konudur, hatta herkesin
Bu dünyada bir kıymetim yokmuş gibi geliyor bana. Bunu utanç verici ve dayanılmaz buluyorum.
Gazze, hepimizi derinden üzen bir kadere sahip...
Filistinli şair Mahmud Derviş Gazze İçin Sessizlik: Alışılagelmiş Hüzün Günlüğü kitabında Gazze'yi tüm dünyaya şu şekilde anlatmıştır:
"Gazze dünyanın en güzel şehri değil. Denizi başka Arap şehirlerinin kıyısından daha mavi değil. Portakalları Akdeniz havzasındaki en güzel portakallar değil. Gazze dünyanın en zengin şehri değil. En zarif veya en büyük de değil. Ancak bir vatanın tarihiyle eşit Gazze. Çünkü o düşmanın gözünde en çirkin, en yoksul, en sefil ve en habis. Çünkü o bizim aramızdan düşmanın rahatını kaçırmaya ve huzurunu bozmaya en yetkin olan. Çünkü o düşmanın kâbusu. Çünkü o mayınlı portakallar, çocukluğu olmayan çocuklar, yaşlılığı olmayan yaşlı adamlar, arzusu olmayan kadınlar demek. Tüm bunlar yüzünden o bizim en güzelimiz, en safımız ve en sevgiye mazhar olanımız."
Ülkelerin de bir kaderi olduğunu Filistin meselesinde daha iyi anlıyoruz. Hepimizin okuduğu Filistini anlatan bir kitap mutlaka vardır. Ben de çeşitli kitaplar okudum fakat gazeteci yazar Mehmet Akif Ersoy'un bu kitabı kadar hiçbiri beni derinden etkilememişti. Özellikle şu cümleleri adeta üzerinde düşünmemiz için yazılmış:
"Filistin ne tek başına solcuların, liberallerin ne de islamcıların argümanı olmalıdır. Bilakis insani erdemler ve uluslararası hukuk bağlamında gündemde tutulmalıdır. "
"Bir şeyler eksikti ya da hiç yoktu bu topraklarda. Bir merdiven yoktu mesela dünya liderlerini utanç duvarının üzerine çıkartabilecek. Bir şeyler ya eksikti, ya hiç yoktu, ya da hiç olmayacaktı. "
Kısacası mutlaka alın okuyun...
Bazen bir köşeye çekilip aynada yüzüme bakıyorum: Herkesin görebildiği bir yüzüm olduğunu düşünmek nasıl da acı verici. Acaba önceleri karanlıktan neden o kadar korkmuşum? Oysa ne kadar güzel saklıyor, bütün gereksiz şeyler karanlığın içinde yok olup gidebiliyor. Deri değiştiren bütün hayvanlar da içten içe benzer bir utanç, korku ve huzursuzluk duydukları için tek başına kalabilecekleri bir yer arıyor olmalı.
Sayfa 105 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
... anne babaların çocuklarını abartılı biçimde övmesini utanç verici buluyorum.
Utanç Verici Hakaret Eşiği (Ağlamıyorum, Gözüme Tren Kaçtı)
Salgın sırasında hastalarını bırakıp giden hekimler çok kınandı. Şehre geri döndüklerinde kimse onları işe almak istemedi ve onlara kaçaklar demeye başlayıp kapılarına "Burada kiralık doktor bulunur" gibi yazılar astılar.
Din adamları için de aynı şey geçerliydi. Açıkçası onlara da çok sataşıldı, kilise kapılarına "Burada kiralık vaiz kürsüsü bulunur" veya daha kötüsü "Satılık" gibi utanç verici sözler yazıldı.
Sayfa 228Kitabı okudu
