Thomas More, hem batı dünyasının ilk sosyalist, hümanist düşüncelerini dile getiren hem de reformasyona karşı olan bu özelliği ile de insanı çelişkiye düşüren çağının en bilgin insanlarındandır. Ütopia bize bir toplumsal mutluluk örneği sunmaktadır. İçerisinde para hırsının, kıskançlığın, özel mülkiyetin, hırsızlığın, lüzumsuz savaşların, gösterişin, tembelliğin, bencilliğin, dilenciliğin vb. olmadığı hem rüyalarımızı süsyeleyecek kadar güzel hem de hayata geçirelemeyecek kadar ütopik bir coğrafyadır. Peki insan denen varlığın bencilliğini, kötüye eğilimini, içindeki kıskançlığı ve şiddeti gerçekten parayı ve özel mülkiyeti ortadan kaldırarak yok edebilir miyiz? Herkesin fikri, inancı ne olursa olsun birbirine saygı göstermesi, daha fazlasını istememek, elindeki ile yetinmek özellikle de teknolojinin ve medeniyetin hızla geliştiği şu çağda mümkün olabilir mi? Her günün saati saatine planlı olduğu, herkesin tek tip giyindiği, ütopia gibi bir yer, yeryüzü cenneti olabilir mi? Kitap boyunca anlam veremediğim en önemli nokta ise bu kadar hümanizm yanlısı ve insanı, eşitliği önemseyen bir yazar nasıl olur da "kölelik" gibi bir kavramı yeryüzü cennetinde barındabilir?
- Bu kitabı Hasan Ali Yücel Klasikler Dizisinde okumanızı öneririm, özellikle kitap sonunda Mina Urgan'ın incelemesi kitabı daha iyi sindirmenize neden oluyor. -
Kesinlikle doyurucu, herkesin okuması gereken, tartışmaya açık bir eser.
