Emine acı acı gülmüş de demiş ki:
"İnsan nereye giderse rızkı da beraber gidermiş; bunu düşündüğüm yok. Ama ben dağlıyım, bu çukur ovalarda kalamam. Köyünüzün eli kınalı kızlarına katışamam,senin içine dert olur...Kızılbaş kızı geldi de Hasan'ı elimizden aldı derler. Benim içime dert olur. Yörük kızı dağdan köye, çadırdan eve inmemeli...Ben seni görmemeliydim...Gördüm,sözüne uymamalıydım...Ama neyleyeyim, senin de tatlı sözünle güler yüzün etti bunları...Hadi benim Sarı Hasan'ım, tut ki birbirimizi düşte görmüş de uyanmışız...Bırak beni dağıma gideyim!"
Sayfa 118Kitabı okudu
Hasanboğuldu
-Bu Hasan Zeytinli'de bahçıvanmış...
Ufacık bir bahçesi varmış; yazın bostan, yeşillik eker,
kışın el zeytini silkmeye gider, koca anasıyla yaşar dururmuş.
Daha da pek genç imiş; hani bıyığı yeni terlemiş.
Anasından başka kadına göz kaldırıp bakmaz, düğünde, bayramda
öbür delikanlılar gibi rakıya, oyuna katılmaz, kız gibi bir oğlanmış...
1942Kitabı okuyacak
"DÜŞÜNSENE UYANMIŞIZ..."
Çok değerli olup yerine konamayacak bir nesne elinmizden çıkıp gittiğinde, bir düşten uyanmışız gibi bir duyguya kapılırız.
... tut ki birbirimizi düşte görmüş de uyanmışız...
Sabahhatin Ali
... tut ki birbirimizi düşte görmüş de uyanmışız...
Sabahhatin Ali
Rüzgar kar sesiyle indi göğsüme
O sabahlardan uyanmışız birlikte
Masada cam bardak dönen çay sesi
Aşk dediğin iki sonsuz baş dönmesi...
...tut ki birbirimizi düşte görmüş de uyanmışız...
Sabahattin Ali