Alışkanlığın Bastırılması
Uyarıcılardan uzak durmak.
...
Çikileta yemeyi çok seven çocuğun bu alışkanlığı bastırmak için evde hiç Çikileta bulundurmaması.
...
ve çabuk bir merhaban vardır bir yerden gelenlere
o bir yerler ki, diyelim çok uzak olsun
sen gelmiş gibisindir oralardan, otobüslerden
yollardan, deniz üstlerinden topladığın gülüşlerle
Edip Cansever
İnsan Sahrafı Değiliz Rabbimize Müptelayız ..
Benim ne insanlarla derdim var nede tanıdıklarımla tek derdim mevlamdır yaradanın yarattığı kendinden mesuldür kimseler bana ulaşmasın önce ona tekerrür eder ulaşılmasına müsade ettiyse hayatımızdadır aksi halde bizler veyahut inananlar rabbimizin müptelasıyız şüphesiz bizi ne duygular yorabilir nede varolması gerekenler veyahut zevkler tek bildiğimiz onun bizden bizim ondan uzak olmadığımızdır ve de ki “ bir kaç veya bir çok gence hidayeti bahşettik ..
Bakımın ne şekilde olduguna baglıdır. Su ile ayna ile cinler ile ya da Kuran ile (tefeül) caiz değildir. Müminin feraseti ve istihare namazı ile birinin halini öğrenmek caizdir.
Bakım yapan çoğu insanlarda da zan hastalığı vardır. Şeytan önce kişi hakkında bazı dogru bilgiler verir sonra yanlış bilgilere sevk ettirir. Kişide bu bilgilerin Allah tarafından kendsine verildiği inancı baskın olur ve yoldan sapar. Daha sonra olur olmadık konularda zan yapmaya başlar. Kendini diğer insanlardan üstün görmeye başlar ve kibirlenir. O yüzden bakımdan da baktıranlardan da uzak durun bunlara medyum deniliyor.
Ancak Kuran ve sünneti çok iyi bilen biriyse ve güvenilir biriyse basiretle halinizi anlayabilir ya da sizin için dua da bulunup halinizi öğrenip yardım edebilir. Onun dışında kalbine her geleni size söyleyenlere itimad etmeyin ki çoğu şeytandandır.
Sana buraya bazı şeyler koyuyorum. Yol boyunca aklında olsun. Lazım olursa açar okursun, Olmazsa da olsun, bir zararı yok burada dursun.
Şuraya bir cümle koydum. Bırak, acımızı birileri duysun. Hem zaten şiir niye var? Dünyanın acısını başkaları da duysun!
Acı mıhlanıp bir kalpte durmasın. Ortada dursun. Olur ya biri eline alır okşar, biri
Uzak, çok uzağız şimdi ışıktan,
Çocuk sesinden, gül ve sarmaşıktan,
Dönmeyen gemiler olduk açıktan,
Adımızı soran, arayan var mı?...
Ahmet Hamdi Tanpınar
~
Sarhoş atlar var ağıtlar yaktığım.
Tenleri ruhlarından ayrışmış,
siperleri yüzlerine pek büyük
ve vicdanlarına ırak
ve gözlerden çok uzak.
Peki tüm renkleri göğüs kafesime sığdırabilen bir ceylansam, avcı yine de vurur mu beni?
~
Bazen böyle avazım çıktığı kadar çığlık çığlığa ağlamak istiyorum, bazen de iyiyim ya diyip hayata tutunmaya çalışıyorum artık hiç bir şeye sabrım kalmadı. Gezmek ilgimi çekmiyor, giyinmek ilgimi çekmiyor, o kadar yorgunum ki yemek dahi yemek istemiyorum bilmiyorum bütün hislerimi gün geçtikçe kaybediyor gibiyim. Kimseye derdimi anlatamıyorum uyumak istiyorum sürekli uyumak aslında uyuyamıyorum da sadece biraz olsun insanlardan uzak kalmak istiyorum. Kafamın içinde dönen o kadar çok şey var ki artık onları bastıramıyorum. Müzik dinliyorum kafamdaki sesleri bastırmak için sesi her açtığımda her yükselttiğimde o kafamdakiler çığlık çığlığa bana geri dönüyor. Çok deniyorum iyi olmayı çok uğraşıyorum ama yapamıyorum ne istediğimi ne yapmalıyım? Kime ne hesap sormalıyım bilmiyorum çıkmazların arasında kaybolup gidiyorum kimse fark etmiyor yavaş yavaş bütün heveslerim tükeniyor ve onları geri getiremiyorum. Kısacası yok oluyorum fark edilmiyor.
İşte tam şu andı ...
...
"Sadece çok uzak bir gelecekte bana faydası olacak kitapları, genel okuma çizgimin dışında kalanları ve bir kez okuyup da bir daha yıllar boyu, belki de hiçbir zaman kapağını bile açmayacaklarımı neden evde tuttuğumu defalarca sordum kendime."
Kâğıt Ev
Hayatımı berbat edecek, toksik ve çıkmazlı ilişkiler yerine artık kendi dünyama uyum sağlayan, beni el üstünde tutan, saygıyı bırakmayan o kişilerle yola devam ediyorum... Otuz yaşın bana öğrettiği en önemli şeylerden biri de bu: "Sana saygı duymayıp isteklerini göz ardı eden kişilerden uzak durmak ve çıkar peşinde koşan kişilere artık tolerans göstermemek."
Benim hayatımın her anı çok değerli ve dolu dolu geçirmeyi çok hak ediyorum... Bana trip mi atmış, gereksiz yere üzmüş mü, arkasını dönüp gitmiş mi inan umrum değil çünkü ben, beni anlamayıp üzen kişilerle yola devam etmeyi çoktan bıraktım...
Ölüm
Kurtuluş
Ölüm
Yoksun kalma
Ölüm
Görememe
Ölüm
Çok yakın
Ölüm
Çok uzak
Doğdun işte
Öldün işte
Ne vardı
Ne yoktu..
Tunebuni
İlk defa kendi sesimi duyabildim,
Kavgadan gürültüden uzak,
Yağmurun sesi,kuş cıvıltıları
Zamanım var mı ki, demeden
Dinledim,
Her bi damlanın çatıma vuruşunu
Rüzgar gülünün dönüşü,
Yüzüme vuran hafif bi esinti,
Çok uzakta aramışım,
Mutluluğu,
Mutluluk,tebessüm,
Yanı başımdaymış,
Ben görememişim,
Ben duyamamışım kendimi...