Ağlayarak bitirdiğim bir yolculuk daha…
Hayatın ne zaman karşımıza neleri, kimleri çıkaracağını bilmeden yaşıyoruz. Belki de hayat en büyük sınavını burada bize sunuyor. Geçmiş ile ne kadar bağlantımızı keserek yaşıyoruz desek de geçmişimiz sınavlar, yaşadığımız duygu karmaşaları, üzüntüler, içsel savaşlar hepsi geçmiş ve neslimize ait olabileceği gerçeğini bize unutturmak da.
Çok güzel bir karakter yaratmış yazar ben ona “P” dedim kitap boyunca . Sevmenin, mutlu etmenin, insanın hayatına dokunmanın nasıl olacağını bir defa daha görmemi sağladı. Bir plan var hepimizle ilgili ve biz onun aslında işlediğinin farkında olmadan o kadar küçük durumlara can sıkıp, çizgiler çekiyoruz ki. Kendimi de çok sorgulattı bana bu kitap. Kafamın içinde karmaşıklıklar yaşıyorsa kabuğumu kırma halimin devam etmesi durumudur bu. Ki bu P’nin de dediği gibi ‘Plan işliyor.’ demek.
Affetmek yola devam etmek için ilk kural ama en önemlisi de kendi özgürlüğünüz için. Kimlere ne kadar dokundunuz kimler size nasıl dokundu?
Ama hayatı en ufak da olsa yalan üzerinde yaşamamak lazım. Bazen sevdiklerimiz için ve çok sevdiğimiz için söylediğimiz yalan aslında kendimize yaptığımız en sert duvar olarak çıkıyor karşımıza. Sevdiklerimizden ve yaşayacağımız mutlu hayattan uzak kalmak ile sonuçlanıyor. Nefes alıyorsak plan işliyor demektir.
Yaşamadan Ölmeyeceğim
