Nâzım... İlk göz ağrım, şiir sevdam, vatan sevdalım, tüm dünyada tanınan koca şairim...
Ben Adsız Yazıcı adımı senden aldım. Mavi Gözlü Dev olsan da Komünist Şair olarak bilinsen de farketmez.
Gözümü senin şiirlerinle açtım, sevdalarında üzüldüm, vatana hasretinde sana vatan haini diyenlere ben de düşman oldum, kavgalarında araştıra aratıra
Sonra dönüp dedim ki kışa,
üzülme yalnız değilsin.
Ben de her şeyden soğudum..!
#Nazım_Köyce
Beni seviyorsan üzülme. Ben de çok müteessirim fakat bu teessürümün daha çoğu senin müteessir olacağını düşünmektendir.
Sayfa 57 - YKYKitabı okudu
Kalbimizi bırakmışızdır...
Aldırmam dünyevî kaderime;
Çok az dünyevilik var içinde.
Yılların aşkı unutulunca,
Bir anlık kızgınlıkla,
Kederlenmiyorum kimsesizler bile;
Daha mutlu, daha kibar benden diye
Üzülme sen, kaderime benim
Ne de olsa ben gelip geçiciyim.
Sayfa 130 - Maviçatı YayınlarıKitabı okudu
ölseydim keşke;
gözyaşlarımla tek başıma beni bıraktı gitti de,
bir bunu söyledi arkasından
kahrolalım artık biz,
ne felakettir bu bizi bulan,
inan ki, Sapfo, hiç istemem senden uzaklaşmayı
ben de yanıt verdim ona
üzülme, git de
hatırla bazen beni;
çünkü bilirsin seni burada nasıl da ağırladığımızı; ve unutmuşsan da şayet
ben sana hatırlatayım,
ne kadar da severdik biribirimizi
ve ne de güzel geçmişti beraber günlerimiz;
menekşe ve de sarı güllerden
bana ne kadar taç örmüştün de yaslanmıştın yanıma, ve yıkardım o güzel başını
Vrenthi’den gelen fesleğen ve de misklerle; söndürürdün de gizli arzularını kızların
uzanınca yumuşacık döşeğe
Baktığında mazi yaradır geride kalana
Kaçtığın anılar kaçtıkça yapışır yakana
Sordum aşka, ben de bilemedim kimi seçiyo'
Soldum bin kez ama üzülme hiç, hepsi geçiyo'