Kitabı beğenmek için ayrı bir kitap yazmak gerekiyor. Raskolnikovun bana bu kadar benzemesi ya da kitabı okurken Raskolnikovun tüm özelliklerini kendimde bulmam (katil olması dışında) Raskolnikov ismini kendime nick name gibi bir şey yaptım.Aslında çok abartamak istemiyorum herkes sevmeyebilir. Hatta beğenmeyebilirsiniz de ama hayatımda okuduğum en güzel kitap oldu. Bu kitabı okumaktan daha önemli bir şey varsa kesinlikle ikinci kez okunmasıdır bir kere okureken sıradan bir kitap gibi gelmişti fakat şuan bambaşka bir şekilde beni etkiledi. Kitabın bana kattığı en önemli nokta işe şöyle; hayatta her zaman iki tür insan vardır. Sıradan insanlar ve sıradışı insanlar bunların biri diğerinin yerine geçerse ne oluru anlatıyor kitap. Yani sıradan bir insanın kendini sıradışı olduğunu kendine kanıtlama çabasıydı... Katil olması da tam da bu yüzdendi yoksa kadını öldürmesinin maddi sorunlarını çözmeyle alakası yoktu. İçinde iki karakterin kavgasıydı sanki, tek vücut iki karakter misali bir vücuda sığmıyordu raskolnikov. Hayatında pek güzel şey yaşamamış
birisiydi tıpkı benim gibi;) ama sana söz veriyorum Avdotya Romanovna, Duneçkam ve sevgili Soneçkam bir baltam olsa bunu cahilliğim için kullanacağım...uzun lafın kısası Kendini beyaz bir kelebek gören birisinin siyah bir kelebek olmadığını asla kanıtlayamaz! Yani yaşmak için illa ki istediğimiz şeyler veya güzel olması gerekmez zaten güzel bir hayatı seçici yapan da budur ne kadar çok talibin varsa o kadar değerlisindir. Hayatınız güzel değilse bile ölümden güzel olacağını aklınızdan çıkarmayarak yaşayın...
Ama Gitme, Lavinia 2 kitabından söz etmek istiyorum bugün sizlere.
Leyla ve Baran’ın bir bar taburesinde başlayan tutku ve romantizm yüklü ilişkileri doludizgin devam ederken, Leyla’nın yazdığı tiyatro oyununda baş rolün, Baran’ın eski sevgilisi Gözde’ye verilmesi işleri biraz karıştırır. Bu
