Dünyanın gül bahçesinde hiç kimsenin akıl erdiremediği bir sırdır şu:
"Kargalar her yerde serbest de, bülbül kafeste tutsak."
seni istiyorum ve biliyorum
asla koynuma alamayacağım
sen o aydın ve pırıl pırıl gökyüzüsün
bense bu kafeste bir tutsağım..
Dostlar Beni Hatırlasın..
Ben giderim adım kalır
Dostlar beni hatırlasın
Düğün olur bayram gelir
Dostlar beni hatırlasın
Can kafeste durmaz uçar
Dünya bir han konan göçer
Ay dolanır yıllar geçer
Sayfa 14 - İnkılap KitapeviKitabı okudu
Doğu Ekspresi
Sabahın 7’si idi yağan karın büyüsü ıslak adımların çaresizliğini siliyordu. Hızlı adımlarla yürümesi karla olan alakasını azalttığından adımlarını küçülttü ve yavaşladı. Gözlerinde yağan yağmuru bastırmıştı bu büyü. Üstünün ince oluşuna da aldırmadan şehri boydan boya yürümekte kararlıydı. Issız sokaklar kendine tahsis edilmiş bir alan hissi
Kıssadan Hisse..
"Bir gün ölüm adamın karşısına çıktı ve dedi:
- Bugün, senin son günün.
Adam dedi:
- Ama ben hazır değilim.
Ölüm dedi:
- Bugünkü listemde, senin ismin ilk sıradadır.
Adam dedi:
- Peki o zaman… gitmeden önce,gel oturalım beraber bir kahve içelim.
Ölüm dedi:
- Tabi ki.
Adam, ölüme kahve ikram etti. Ve onun kahvesine bir kaç uyku hapı attı..
Ölüm kahveyi içti ve derin bir uykuya daldı..
Adam, ölümün listesini aldı ve ismini ilk sıradan silip listenin sonuna koydu.
Ölüm uyandıktan sonra şöyle dedi:
- Sen, bugün bana çok şefkatli davrandın. Şefkatinin karşılığında işime listenin sonundan başlayacağım."
Bazen bazı şeyler kaderinde yazılıdır. Onları değiştirmek için ne kadar çabalarsan çabala, onlar hiç bir zaman değişmezler.
Karga ve papağanın her ikisi de çirkin yaratılmıştır. Papağan itiraz eder ve güzelleşir. Ama karga Yaradan'ın rızasından memnun kalır.Bugün papağan kafeste, karga ise özgür.
Her hadisenin arkasında öyle bir hikmet vardır ki belki sen hiç bir zaman anlayamazsın.