Hayallerimde “güzel ve yararlı şeylere dalarak”ne aşk serüvenleri yaşadım,ah Tanrım! Elbette bunların hepsi de herhangi bir canlı varlıkla ilgisi olmayan,düşsel aşklardı.Fakat beni öyle cömertçe doyururlardı ki,sonradan gerçek sevgiye gereksinme bile duymuyordum.Gerçekte birini sevmeyi,bir lüks olarak kabul ediyordum.Niçin böyleydi acaba ? Hayal zenginliğim,gerçekten de öyle büyük müydü ? Her şeyi,tatlı bir uyuşuklukla sanata bağlıyordum.