franz kafka,dönüşüm üzerine ve övgüler
Dönüşüm Modern dünya edebiyatında çok tartışılan, çok yorumlanan ve edebiyat akımlarına yerleştirilmesi zor eserler bırakan Franz Kafka, 3 Temmuz 1883'te Almanca konuşan Çek asıllı Yahudi bir tüccar ailenin oğlu olarak Prag'da doğdu. Kafka'nın babası, yoksul koşullardan zengin bir tüccar durumuna yükselmiştir. Annesi ise varlıklı,
22.04.2024
İçimde bir huzursuzluk var bu günlerde. Nedenini biliyor gibiyim ama sanki bilmiyormuşum gibi davranıyorum. Bilmek istemiyorum, öğrenmekten, aklıma gelmesinden korkuyorum. Aslında pek korkak biri değilimdir. Ama ben de insanın sonuçta. Korkulara sahip olan bir insan, özlemeyi bilen bir insan, kalbi dışarıdan ne kadar kalpsiz birine benzesem de
Kelebeğin Rüyası
İki genç şairin acılı hikayesi...
İki genç şair ne kadar acı çekebilir bilinmez ama onlar acılarını kağıda yansıtmaktan başka bir şey yapmazlar. Bu yüzden onca şiir yazılan kağıtların yüzü karaya bağlamıştır ve hepsi birden fazla çizik barındırır. Şairlerin yara çizikleri kağıtların saf güzelliklerine yansır ve kağıtlar kirlenirken şairlerin
Bilge, varoluşun dehşet verici ve sorgulanabilir karakterinin farkındadır, yanılsamalarla yaşamak, varoluşun dehşet verici karakterini yanlış anlamak istemez, aynı trajik yaşam vizyonuna sahip aptal ise dünyevi gerçeklerle yetinmez, fiziksel olarak hasta ve depresyonda geçirdiği süre boyunca bir tür inanç geliştirir, bu onun dünya hayatını anlamlı hale getirecektir, öyle ki yanılsamanın gerekliliğine, insanın ötesinde ve üstünde bir şeye, durmadan çabaladığına, hatta tapındığına fakat yeryüzünde hiçbir zaman elde edemeyeceği inancının gerekliliğine inanır, imanı o kadar güçlüdür ki, gerçek inancının dışında olsa bile gerçekle kalmaktansa inandığı ile kalmayı tercih ederdi. Bilge ve aptal genelde yanılsamanın kavşağında ayrı yollara giderler, ancak ikisi de gerçeği aynı şekilde anlar; ikisi de gerçek umutsuzlukla yüzleşir fakat birisi için hayatta kalmak, illüzyonu kucaklamak anlamına gelirken diğeri için hayatta kalmak, sonuçta yanılsamanın reddedilmesi anlamına gelir.
Sonuçta, Don Kişot'u delirten şey de okuyup anladıklarını yanlış yorumlaması ve hayali bir dünyada yaşamaya başlaması değil miydi?
Akşam Güneşi
Hayatım temsili bir yenilgi gösterisidir
Okulu seven çocuklara bıkkınlık getiren
Yağmurda yalnız kalır, seyircisi yoktur
Onun için yaşamak alelade bir lükstür
Rüzgara karşı kalem oynatır hayatım
Damla damla buyur beyninde bir gül
Bir şiirdir ve hiç de kötü değildir
Dizeleri birbirine iteleyerek geçer
Sararmış bir devrimci fotoğrafıdır hayatım
Genelevi bulamayan yeniyetmeye benzer
Yalnızlığı yalnızlıktır ve çok sıradandır
Her hafta sonu annesini görmeye gider
Kartpostal görüntüleri ile intihar eder
Donar kalır bir aynada eli yüzü çıplak
Altıncı filo gibi bir şeydir, isyanlar bastırır
Yasaktır elini koynuna sokmak yasaktır
Sonuçta bir hayattır, naftalinler kullanır
Parası çıkmazsa gider sakal bıyık bırakır
Sevgilisi yoktur ve artık sevgiside yoktur
Radyoda söylenmeyen bir ölüm sessizce kepenklerini kapatır...
/ 
Ahmet Erhan
"En çok sevilenler bile olsa, hiç kimseye bağlı olmamak gerekir, sonuçta her insan bir hapishane ve aynı zamanda da bir oyuktur.."
Friedrich Nietzsche
Çocukça Neler Sormuş Olabilir?..
Çanakkale savaşında bulunmuş bir asker düşünün. Savaş bitmiş memleketine dönmüş. Evlenmiş çocukları ve sonra torunları olmuş.
Anlatmayı severmiş. Büyükler hep "kaç düşman öldürdün?" "hiç yaralandın mı?" "hiç düşmanla konuştun mu?" gibi sorular sorarmış. O da anlatırmış.
Ama torunu başka sorular sorarmış. "çok arkadaşın var mıydı?" "oyunlar oynar mıydın arkadaşlarınla?" vb. O da anlatırmış uzun uzun. Sonuçta uzun yıllar süren böyle bir savaşta cephede silahlar konuşurken, cephe arkasında iyi veya kötü akmakta olan bir sosyal hayat vardı.
İşte o küçük çocuk dedesine savaşla ilgili, "çocukça" neler sormuş olabilir?
Y.Örnek
