Sonunda Ölüm Olan Öykü
Aniden açıyorsun gözlerini, herhangi bir Lost bölüm başlangıcı gibi. Eskide kaldı, evet. Ama sen gayet iyi hatırlıyorsun o uykusuz geceleri, sen de eskide kaldın çünkü. İyi uyuyabildin mi bari? O kapalı burunla nasıl yapıyorsun bilmiyorum geceleri? Kaç kere ameliyat ol dediler sana, korkulacak bir şey değil ki, yarım saatte halloluyormuş. Neyse
Sen artık yoksun ve gerçek bir veda için yüz yüze gelmek gerekir.
Sayfa 286Kitabı okudu
Çünkü kelimenin tam ve eksiksiz anlamıyla bir veda bu anlama gelir: İki insan, birbirinden kopmadan önce, birbirlerini nasıl görmüş, nasıl tanımış oldukları hususunda anlaşırlar. Aralarında neyin hedefine ulaştığı, neyin yarım kaldığı hususunda. Bunun için korkusuz olmak gerekir. Uyumsuzlukların verdiği acıya katlanabilmelidir insan.
Sayfa 286Kitabı okudu
Seninle vedalaşamayacağım anne. Sen artık yoksun ve gerçek bir veda için yüz yüze gelmek gerekir.
Sayfa 322
Veda treni...
Göz açıp kapayıncaya kadar oluşuyor keşkeler. Böyle böyle geçiyor ömür. Ardında tadı damağında kalan mutluluklar, peşi sıra pişmanlıklar ve cevapları olmayan sorularla veda treninin bacasından tüten duman eşliğinde omuzlara alınıyorsun. Ne acı değil mi? O yüzden hayıflanacak eksiklikler yerine, şükredecek mutluluklar peşinde koşmalı insan. Koşabilen ayakları varsa, aldığı nefes tamsa her koşulda boğazdan geçecek olan tek bir lokma...
Sağlık seninle olsun, zaten dünya hırsları çok saçma...
Sayfa 37Kitabı okudu
EDİRNE
Tatilden istifade ederek Edirne'ye, çoktan beri görmek istediğimiz bu serhat şehrine gitmiştik...
Edime, minareler, camiler, kubbeler diyarı Edime... Harap ve perişan!.. Yeryüzünün en güzel mabedi olan Selimiye'de cemaat olarak iki kişi vardı. Ne acıklı hal! Edirne'de minareler kadar cemaat yok... Yüreklerimiz şerha şerha
Eşyalarını atmak, onun için hayatına veda etmek gibi bir şey. Bu herkes için zor bir şeydir.
Anneye Veda Edememek
"İç dinamiğini de belirlemiş olan hayatının o güne kadar ki çatısı çöktüğü için çok erken evlenmenin sana neler kaybettirdigini şimdi keşfeder olmuştun: Aile içindeki rolünün dışında kendine ait bir hayat. Kitap sormaya başladın, meraklı bir öğrenci gibi çevirdin sayfalarını, beceriksizce, acemice ama gözlerin parlayarak. Bir keresinde kitabevinde bir rafın önünde dururken gördüm seni, sen beni fark etmemiştin, elinde kitap açıktı. İşte o an sevdim seni anne, içimden yanına gitmek geldi. Ama bu tam bir hata olurdu: Seni yine eski hayatına gönderirdi."
Sayfa 289 - Kırmızı KediKitabı okudu