Yine hüzünle dolu ama ancak duygudaşlık kurabilince sevilecek bir metin. Çok indirgemeci olmayacaksam bana bu kitabı en çok şiir seven kadınlar sever gibi geliyor. Çünkü şiirsel bir metin bu; mümkün olduğunca az kelimeyle kurulmuş kısa cümlelerin olduğu kısacık bölümlerden oluşuyor. Bazılarını birkaç kere okudum ben, sırf anlamak için değil, hissetmek için. Çok güzeldi bence. Vejetaryan'dan epey farklıydı aynı zamanda, hem anlattığı şeyler hem de anlatım tarzı çok daha yumuşaktı, evet içinde yas gibi ağır temalar var ama bunları anlatış tarzı Vejetaryen'deki gibi sert değil. Ve ikisi de bambaşka şekillerde çok iyi. Çocuk Geliyor'u da mutlaka okuyacağım, Han Kang epey sevdiğim yazarlardan biri olacak bence.
Şöyle iki ayrı sayfadan birkaç alıntı bırakayım buraya:
"Kadın hastalıktan her kurtulduğunda, hayata dair soğuk duygular beslerdi.
...
Kendisini terk eden birini pervasızca tekrar sevemeyeceği gibi, hayatı tekrar sevebilmek için her seferinde uzun ve karmaşık bir sürece ihtiyaç duydu.
Çünkü sen, bir gün kesinlikle beni terk edeceksin.
En zayıf olduğumda ve yardıma ihtiyacım olduğunda,
Geri dönülmez bir soğuklukla arkanı döneceksin.
Bunu adım gibi biliyorum.
Çünkü artık bunu bilmediğim zamanlara dönmek imkânsız." (sayfa 105)
***
"Ölme, yalvarırım ölme.
... Beyaz bir kâğıda tüm gücümle bastırarak yazıyorum. Sadece bunun en iyi veda sözü olduğuna inanıyorum. Ölme. Yaşamaya devam et." (sayfa: 141)
Han Kang
