Gölgesi vurdu geçti üzerine toprağın
Adına Gazi denen o şimşekten bayrağın.
Akıl karaya vurdu, gırtlağı geçti vahşet.
Akıl karaya vurdu, gırtlağı geçti vahşet.
"Şu dünyanın vefasını görmedim
Geçti cahil ömrüm bir murada ermedim
Eller gibi dem-i devran sürmedim
Vurdu felek kırdı kollarımı dalımdan
Nerelere gideyim arz edeyim halimden"
*Neşet Ertaş
Sayfa 319 - Kapı Yayınları - 4. BaskıKitabı okudu
İyi geceler
.
Caddeden sokaklara doğru sesler elendi,
Pencereler kapandı, kapılar sürmelendi.
Bir kömür dumanıyle tütsülendi akşamlar,
Gurbete düşmüşlerin başına çöktü damlar...
Son yolcunun gömüldü yolda son adımları,
Bekçi sert bir vuruşla kırdı kaldırımları.
Mezarda ölü gibi yalnız kaldım odamda
Yanan alnım duvarda, sönen gözlerim camda
Yuvamı çiçekledim, sen bir meleksin diye,
Yollarını bekledim görüneceksin diye.
Senin için kandiller tutuştu kendisinden,
Resmine sürme çektim kandillerin isinden.
Saksıda incilendi yapraklar senin için,
Söylendi gelmez diye uzaklar senin için...
Saatler saatleri vurdu çelik sesiyle,
Saatler son gecemin geçti cenazesiyle,
Nihayet ben ağlarken toprağın yüzü güldü,
Sokaklardan caddeye doğru sesler döküldü
.
Sayfa 141 - Sen Nerdesin?Kitabı okudu
Mustafa Kemal Atatürk'ün "azmin zaferi" öyküsü..
Hayatı "çaresizliklerle" dolu bir adamın öyküsüdür!
7 Yaşındayken babasını kaybetti ve yetim kaldı.
8 Yaşında okııldan alındı ve köyde yaşadı.
10 Yaşında yüzü kanlar içinde kalacak şekilde, yeni okulundaki hocasından dayak yedi.
17 Yaşında hayalindeki okulun istediği bölümü için gerekli not ortalamasını tutturamadı.
24 Yaşında
Sayfa 1 - Alfa yayınları - Epup
