Arkadaşlar ben bir kitabın Önsözüne vuruldum!
Dünya bizi kurtarma ve bize iyilik yapma aşkıyla dolu insanlar tarafından hep kana bulandı.
Tarihteki bütün savaşları içi iyilikle dolup taşan, kendini bir dava uğruna feda ettiğini düşünen kurtarıcılar çıkardı.
Hitler Almanları, Stalin işçileri, Mao köylüleri kurtarmak için dünyayı kana buladı. Milyonlarca insan kurtarıcıların şefkat dolu
Ben bir tohumdum ;
Can sularıyla toprağa koyuldum.
Dallanıp budaklandıkça hayata,
Salınıp yapraklandıkça
Ağaçlara tutundum.
Yaşlandıkça kuruyup,
Baltalara vuruldum.
Soyulup kabuğumdan,
İçten içe oyuldum.
İçlendikçe işlendim
Kitaplara tutundum…
“(Sevda şiirinden)
Ahmet Ozat
Handan Hocadan güzel bir şiir.( Yorum yapmadan geçmeyelim :) )
Göğsümün için de ışıksız ayna, çizmiş suretime hüznünü, kapkara bir boyayla,hep bir eksik yüzümün rengi soluk,bir gelişe koşar gibi nefesim soğuk...
Elimde değil kader ne yapsan bilmem ki,yoksa zamanın mürekkebi mi bozdu yüzümdeki ahengi...
Bağırıp durdu bir sessizlik, yırttı kulağımın perdesini,aradı hep gözlerim, bir sadakatin
Göklerde kartal gibiydim,
Kanatlarımdan vuruldum;
Mor çiçekli dal gibiydim,
Bahar vaktinde kırıldım.
