NiS
@whodat
Bütün bu değişim ötesindeki varlıklara bakarken, aslında değişikliklerden nefret ettiğimi fark ediyorum. Etraftaki eşyaların çehresi değiştiğinde, kendini dağıtmamak zorlaşıyor.
Sayfa 60Kitabı okudu
Birden hiç sevmiyorum burasını ve anılarımın her biri bana karanlık ve hazin geliyor. Burada oturduğum sürece, yalnızlığa ve anonimliğe mahkumum. Dünya beni insandan saymıyor ve ne zaman bir köşesinden tutmayı başarsam, hemen elimden kaçıp gidiyor. İnsanlar ölüyor, üstlerine evler yıkılıyor. Durmadan değişiyor dünya, bir tek çocukluğumun dünyası olduğu gibi duruyor.
Sayfa 27Kitabı okudu
..."amma sessizsin, bir şey mi oldu yoksa?" diyor. Keskin bir şekilde söylüyor bunu çünkü ancak ruhum tümüyle onun ruhunda barındığında ve içimde gizli bir köşeyi ondan saklamadığım zaman seviyor beni.
Sayfa 13Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
İnsanların çoğu kendi hikayesini ağlamadan anlatamaz. Ben onlardan değilim. Mazinin zehri sızmasın diye kurduğunuz barikatlar, bariyerler, dalgakıranlar işe yaramıyorsa, bugünü inşa etmeyi beceremiyorsunuz demektir.
Sayfa 268Kitabı okudu
Değiştiremeyeceğimiz şeyleri düşünerek ferahlayamayız. Vicdanımız bile korkularımızın itkisiyle işliyor.
Sayfa 82Kitabı okudu