“sinema neden aşk haline gelir biliyor musun?”dedi adam, “çünkü o da tıpkı aşk gibi, insan gözünün aldanışı üzerine kurulmuştur. hayal olduğunu bildiğin perdeye inanırsın bütün kalbinle… insan öncelikle bir aldanışa aşık olur, sonra o aldanıştan bir hakikat yaratmaya çalışır hayatına… bazı filmler çabuk biter.”
Okur Takip Önerileri
her insanın ömrü boyunca payına, ölürken ismini haykırabileceği sadece bir kişi düşer
insan bazen zamanı uzatmak, olabildiğince geciktirmek gerektiğini çok sonraları anlayabiliyor.
yan yana yürümeyelim diye dar yapılmıştı kaldırımlar
ve yan yana yürümeyelim diye dar kafalıydı insanlar
ve bu yüzden düşünmeyi bırakıp sevmeyi denedik,
sarılırsak yanarız deyip aşkı hep uzaktan sevdik…
insanlığımızı, ahlakimizi, dunyayi cok uzun zaman once yok ettik… hissediyorum. simdi sıra anılarımızda ve hayallerimizde.
ah, sadece binaların mı inşa edildiğini düşünüyorsunuz? ben de siz de bir sürü başka şey inşa ediyoruz, biçimlendiriyoruz. ve inşaatın çimentosu arzularınız olurken, inşaat sonuna kadar hislerinizi oluşturan malzemeler parça parça ufalanıyor ve dağılıyor. o halde hislerinize ve arzularınıza bu kadar sarsılmaz biçimde bağlılığınız ve onlara göre yol almanız neden? hadi bocalamayı bırakın, yeter. gerçekliğimizle vedalaşma zamanı geldi. kendi hayalimizden ve hayallerimizden başka bir şey olmadığını anlama zamanı geldi.
asla inkar edemeyeceğiniz bir hapisanedir hayat
gördüğüm şey gibi hissetmiyor ya da öyle olmak istemiyorsam, gördüğüm şey benim için bir yabancıdır.
başkalarının gözünde, olduğumu sandığım kişi değil idiysem, ya ben kimdim?