Ayın ondördü ay bir anne sanki
Ayışığını emiyoruz tabiatla beraber
Birlikte bir gece dokunuyor üstümüzde
Gece dedimse kastettiğim yaşamak sadece
Yaşamak aşkı ıstırabı vefayı isyanı.
Emerek ayışığını nasıl da büyüyorsun ey kalbim
Bir tarafın şehirler şehirler şehirler
Birileri kendini feda edecek ve erdem dediğimiz şey böyle yaşayacak. Tükenmekte olan son tohumları saklamak gibi...
Sayfa 103 - Ötüken yayınlarıKitabı okudu
Erdem güzelliktir. Ama n'etmeli güzeli, zalim olunca.
Güzelliğe bürünen kötüler şeytanın kullarıdır.
İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Bir tünelden mi geçiyorsun kalbim
Uçsuz mağaralarda damıtarak yalnızlığını
Hayatı yorumlamak değil yaptığımız
Sürekli bir hüzün yağmurunda ıslanmak belki
Dağlar dağların üstünde tepeler ve tepelerin
üstünde ben
Ayın ondördü ay bir anne sanki
Ayışığını emiyoruz tabiatla beraber
Birlikte bir gece dokunuyor üstümüzde
Gece dedimse kastettiğim yaşamak sadece
Yaşamak aşkı ıstırabı vefayı isyanı.
Sayfa 92Kitabı okudu
Doğada çirkinlik yoktur, zihinden gayrı.
Hiçbir şey çarpık değildir, zulümden gayrı.
Erdem güzelliktir. Ama n'etmeli güzeli, zalim olunca. Güzelliğe bürünen kötüler şeytanın kullarıdır.
Sayfa 84Kitabı okudu
Bu çıkmaz sokağın dibindeki evde, bu gece yarısı, kendimize özgü bir dirlik, düzen tasarlayıp, onu ara sıra kıyımızdan köşemizden sızdırıp, kurup, damıtıp içine yerleştiğimiz hayallerle besleyip, ne elde edeceksek, bir türlü bilemeyip, sonra bir gün elde kalanlara bakıp da, bunca çaba nereye gitti diye şaşırıp, derken, bu dünyadan sakince geçilip gidiliyor işte denmesini beklemek.
Sayfa 129Kitabı okudu
Gece inmiş şehre..
Sadece şiir merhem olur gönlümün karasına şimdi..
Birbirine kırgın duvarlar, insanlar ve gölgeler.
Şimdi ne yazsam da geçse, kalbimin küsü?
Uzun vadeli hayaller kurmaya başladım, oysa geçmişimi bilmediğim gibi önümde nasıl bir gelecek olduğunu da kestiremiyorum. Her gece yatarken bir daha kalkmama endişesiyle uyuyorum; aklımın bir köşesinde, bir gölge gibi geldiğim şu dünyadan aynı şekilde göçüp gitme korkusu besliyorum, farkında olmadan; kimse bilmeden, yaşadığımı da yok olduğumu da kimseler hissetmeden.
Sayfa 27Kitabı okudu
Doğada çirkinlik yoktur, zihinden gayrı.
Hiçbir şey çarpık değildir, zulümden gayrı.
Erdem güzelliktir. Ama n’etmeli güzeli, zalim olunca.
Güzelliğe bürünen kötüler şeytanın kullarıdır.
Sayfa 84
Yurt odasındayken ben de bunu her gece kendime soruyordum… i feel ya brah
Sonuç olarak, erdem, cesaret, yetenek, zeka, hayal gücü gibi bütün nitelik ya da özellikler yalnızca bir oksijen sorununa bağlı olabilir miydi?
Sayfa 90
